WILK in Woest, Gent
Read Time:5 Minute, 26 Second

Wie Belgium’s got talent volgt kent Wilk al, of toch minstens de opvallende verschijning van zanger Jorg D’hondt. Hield hij het tijdens de auditie nog solo bij gevoelige gitaarblues, in de halve finale werd het stevige bluesrock en kwam (een deel van) de band mee. Het ideale moment voor de eerste albumvoorstelling van Wilk.

Vanavond is dus de eerste albumvoorstelling voor Wilk: ze stellen met de volledige band het debuutalbum Running Man voor. Wie zich daarbij iets tastbaar voorstelt moet nog wel even geduld hebben: op de grote streamingdiensten is het al, de bij het genre horende LP zal nog even op zich laten wachten. Te weinig vinyl, te weinig fabrieken die het kunnen persen, het bekende verhaal. Een CD komt er niet. De setting in het zaaltje van restaurant Woest aan de Brugse poort in Gent is, heel passend voor blues, klein. Héél klein zelfs, zeker voor een band met een driekoppige blazerssectie naast de klassieke 4.

Ik kom dankzij de slimme aankondiging door het restaurant ruim een uur te vroeg aan en vind de band in volle voorbereiding. Geen probleem, ik wordt uitgenodigd de uitgebreide soundcheck mee te volgen, met nu en dan een vlotte babbel, een pint en wat eten er tussen. Dan reeds wordt duidelijk dat ik ga getrakteerd worden op een avondje heerlijk vette blues en bluesrock. De muziekstijl is natuurlijk verschillend maar qua vette sound doen ze nog het meeste denken aan het originele Blue Blot, inclusief het stemgeluid van zanger Jorg dat bij momenten heel dicht dat van de onvolprezen wijlen Luke Walter Jr. benadert. Wanneer ik dit tijdens het gesprek tussen soundcheck en concert vermeld wordt die vergelijking zeer goed onthaald: Blue Blot blijkt een van de voorbeelden te zijn van hoe ze willen klinken. Missie geslaagd wat mij betreft.

Openen doen ze met Yes, het nummer dat ze ook brachten in de halve finale van Belgium’s got Talent. Alleen: hier klinkt het een pak beter, de lange soundcheck werpt duidelijk zijn vruchten af. Wat ik hier hoor is blues zoals blues moet klinken: stevig en vet. Dit kwam er op TV niet zo uit. Blues maar dan opgewekt, zo kan je deze song nog het beste omschrijven. Hope she says yes, het onderwerp is duidelijk.

Less is more wordt aangekondigd als “over mensen die niet tevreden zijn met wat ze hebben”. Teksten hebben iets te vertellen bij Wilk, zo veel is duidelijk. Hier valt muzikaal vooral de intro op, vanaf de eerste noot een hele vette bluesgitaar. Nadien wordt het rustiger en verhalend. Dan komt Lowland Girl, over de dame die voor het podium staat te genieten en te stralen. Jorg leerde haar kennen op het.. Lowlands festival natuurlijk. Ow ja, dat eerste nummer Yes ging ook over haar. Ze zei ja.

Dan bouwt WILK een rustpuntje in, No Stoppin’ getiteld. Heerlijke eerlijke blues. De beknopte bindteksten van Jorg zijn ongedwongen, er zit geen ingestudeerd verhaaltje in. Houden zo Jorg! All the liquor wordt aangekondigd als “een vet blueske, maar dat mag hé?” En of dat mag, meer van dat! De belofte wordt waargemaakt, en meer. Een belangrijk deel van de song wordt gedragen door de keyboards van Jan Borré. Het doet denken aan de Moog van The Doors, maar dan minder belastend op de oren. Sterk.

Een hoogtepunt van de avond aanduiden is moeilijk, omdat elke song opnieuw er één is. Het eerste nummer dat toch die ambitie toont is zeker Before it has begun. Dit zijn 3 songs in één, in de muziek maar ook in de tijd. Het duurt in deze live versie zo lang dat ik dacht 3 songs van de playlist gehoord te hebben. Het begint als loeiharde blues die echt aan BB King doet denken, gaat dan over in een mooi rustpunt, om over te gaan in .. ja in wat? Het is moeilijk te omschrijven maar klinkt heerlijk en het wordt helemaal gedragen door de hele vette baritonsax van “Tower of Power” Katty.

Ook Worry mama, over de in de zaal aanwezige mama van Jorg, kan meedingen naar de titel van hoogtepunt in de setlist. Het is een licht uptempo classic blues die halfweg overgaat in een lang en sterk rustpunt dat doet denken aan Private Investigations: een zachte gitaar en zweverige keyboards die heel mooi samengaan, om dan opnieuw het tempo lichtjes op te drijven. Het einde is heel breekbaar en met een heel zachte stem die niet alleen mama ontroert. Dit familiegelukje wordt gevolgd door de titelsong Running Man, “over iemand die hier ook in de zaal is”. Wanneer ik tijdens het schrijven van deze tekst een opname van internet opzet kom ik te weten dat die “iemand” de papa is, het blijft in de familie. Papa krijgt een intro die je nog het beste kan omschrijven als countryrock, maar het gaat al snel over naar blues en bluesrock, doorspekt met de funky blazers van Katty, Stijn en Siebe.

Het slot van de show blijft in de familie: Ceasar is de vrij recent overleden grootvader van Jorg. Het is mooi hoe in de bindtekst het hele verhaal wordt verteld over het mijmeren bij oude foto’s die gevonden werden in een blikken doos op zolder. “Een mens mag niet vergeten worden in een oude doos op zolder. Veu de va!” klinkt het. De Va krijgt postuum een heel stevige song op zijn naam met een aanstekelijke meezingtekst een een knappe dialoog tussen gitaar en keyboard. Al zijn ze er precies zelf nog niet helemaal uit of de titel nu Ceasar is dan wel Ceasar is my name.

Ze amuseren zich rot terwijl ze spelen, die van Wilk, en dat straalt af op de muziek en op het publiek. De studio versies zoals ze te vinden zijn op de diverse streamingdiensten zijn knap, maar live is het zó veel meer dan dat. Wilk moét je gewoon live zien en horen, de streaming video op de website is wat mij betreft daarvoor geen echte referentie wegens nog te braaf..

Ik heb een nieuwe favoriete band, met eerlijke, heerlijke muziek.

Bandleden:
Gitaar & Zang: Jorg Dhondt
Keyboards: Jan Borré
Drum: Edwin van der Burgt
Bas: Jef Ghijselen
Bariton & alt sax: Katty van Kerkhove
Tenor sax: Stijn Despiegelaere
Trompet: Siebe Duthoit

https://www.wilkband.be
https://www.youtube.com/channel/UCE5s-ak2UkcjrSRTz10-wig
https://www.facebook.com/WilkBand
https://open.spotify.com/artist/2SAoT9H3HFbTUZhyrJClv0
https://www.deezer.com/us/artist/4701364
Lokatie: https://www.facebook.com/WOESTGent

Meer artikels van deze auteur:

About Post Author

Gerd Van den Broeck

Bezoeken: 395

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.