Read Time:2 Minute, 35 Second

Eerst was er Noordkaap. Dan was er Monza. En nu is er dus kortweg Meuris in Mechelen.
Naar eigen zeggen het muzikaal project waarmee Stijn Meuris een brug slaat tussen zijn afgesloten Noordkaap- en Monza-periode, en toekomstige projecten. Pijlers van deze brug: de grootste hits en sterkste songs van beide ter ziele gegane succesgroepen.
En ze staan er nog steeds, die songs. Stijn Meuris brengt ze met zo mogelijk nog meer overtuiging dan toen. Je ziet het aan hem dat hij elke letter zelf schreef, en hij lijkt nog steeds te menen wat hij zingt. Zelden zag ik een zanger zo opgaan in de eigen nummers, je kan niet anders dan er elk woord van geloven. Tijdens het zingen, maar nog meer op de instrumentale stukken leeft hij mee met de eigen muziek. Speelt hier en daar zelfs luchtgitaar, zij het dan op een luchtgitaar van het formaat ukelele. Vanaf opener Panamarenko zat de vonk er goed in en was de resem hits ingezet. Over toppers als Satteliet Suzy door naar Arme Joe, langs Van God los en Een heel klein beetje Oorlog naar de bisnummers, met als onvermijdelijke afsluiter van deze Meuris in Mechelen: Ik Hou van U.

Dat laatste in een wel héél speciale versie: Stijn Meuris met een kleine megafoon en de muzikanten met enkel acoustische instrumenten in de hand namen de vaste kioskruimte voor het grote podium in. zonder micro’s, zonder kabels, zonder geluid uit de luidsprekers. Naast mij kwam uit de geluidstent de opmerking “Ik kan niets doen, ik krijg helemaal niets binnen” als antwoord op de vraag van iemand waarom er achteraan zo weinig te horen was. De intieme afsluiter was enkel voor de die hard fans vlak voor het podium, en voor iedereen die stil genoeg wou blijven om het te horen. Intiem en mooi.

Voor deze tweede donderdag in de Mechelse parkpop reeks was er al veel meer volk opgedaagd dan de eerste week. Het is juli, het is zomer, mensen komen weer buiten. Een snelle blik leert dat de eerste 10 à 15 meter voor het podium gevuld wordt door de echte fans. Zij zingen de hele avond door elke letter mee en raken ook na de duizendste keer ze horen deze songs niet beu. Waarom zouden ze ook? Die songs zijn nog steeds stuk voor stuk toppers, dat moet zelfs een niet-fan als ikzelf toegeven.

Achter die eerste groep een goed volgelopen kruidtuin, en ook daar werd opvallend meer dan anders mee gezongen en genoten, tussen het praten en van de gezelligheid genieten door. Want dat is waar dit soort zomerevenement voor de meeste mensen in het publiek voor dient: gezellig genieten van het mooie weer. Bijpraten met vrienden, vrienden van vrienden leren kennen. Goede muziek is dan een pluspunt, maar niet per sé het doel. In die sfeer zo goed als iedereen mee krijgen, het is niet elke Vlaamse artiest gegeven, zeker niet met Nederlandstalige nummers.
En toch doet hij het, Meuris. Met volle overgave, het lijkt bijna acteren. Maar dat is het niet. Het is pure inleving.

Klasse.

Noordkaap
Parkpop: De Zomer is van Mechelen

Meer artikels van deze auteur:

About Post Author

Gerd Van den Broeck

Bezoeken: 174

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.