Read Time:3 Minute, 10 Second
De optredens in de Foyer van Het Depot lieten al vaker (onbekende) muzikale pareltjes aan bod komen. Vanavond was dat niet anders. Al zat de Foyer nog niet eens volgepakt, toch had ik weer achteraf de bedenking waarom deze bands geen volle zalen aantrekken. Onbekend is wel vaker onbemind en zeker niet minder prachtig.
Als voorprogramma voor een avondje folk & ballades betrad Flavio Cristovam het podium. Deze Portugese bard, afkomstig van het eiland Terceira (de Azoren), pakte de Foyer in met zijn zoete stem, gitaarspel en knappe ballades. Hij werd verschillende keren genomineerd als tekstschrijver, en won in 2009 de Angra Rock (verwijst waarschijnlijk naar zijn thuisstad Angra de Heroismo – de heroïsche baai). Hij toert vaak rond in Europa en promoot nu zijn CD “Hopes & Dreams” oa in de Fnac filialen van Portugal en geeft momenteel een aantal keren acte de présence samen met de main act, Stu & Natsuki.
En dan was het tijd voor een ongewoon duo, genaamd Stu Larsen en Natsuki Kurai. Even voorstellen : Stu is afkomstig van Bowenville (Dalby), een plaatsje 180 km ten westen van Brisbane, Australië. Leerde gitaar spelen, schreef zelf teksten en trok de wijde wereld in en profileerde zich als troubadour; met als bekend liedje Thirteen Sad Farewells. In Tokyo leerde hij Natsuki Kurai kennen, een Japanse mondharmonica virtuoos en beatboxer – om het in de woorden van Natsuki te vertellen (met veel Japanse geestdrift en zich excuserend voor zijn arm Engels) : “I met him on the street and I took a picture of him; later on we met again and Stu invited me to one of his shows; it was destiny”. De 2 vinden elkaar in hun muzikale expeditie en met weinig woorden en veel aanvoelen spelen ze een aantal nummers samen (op EP te koop), ze toeren eerst in Japan en Australië rond en besluiten dan maar om ook Europa te doorkruisen (dat mag je gerust letterlijk nemen want ze cruisen elke dag naar een andere stad).
De combinatie van deze 2 heren werkt aanstekelijk. Stu brengt mooie ballades met zijn breekbare melancholische stem en folkblues gitaarspel. Natsuki gebruikt zijn hele arsenaal aan mondharmonica’s en beatbox, voorziet heel wat songs van schitterende intro’s en kleurt de hele set met zijn creatief talent. Zelden zo’n verfrissende en warme samenwerking gehoord. Stu rijgt de songs naadloos aan elkaar met zijn jonge, ontwapende “down to earth” humor en Natsuki straalt tegelijk nederigheid en professioneel muzikaal talent uit. Ik kocht achteraf ineens 4 CD’s, wat ook niet vaak gebeurt.
Zelfs als technische problemen de song even dreigen te verknoeien, vraagt het publiek om opnieuw te starten, wat ze ook doen. Met veel speelsheid en plezier werken ze zich door de gehele set, en om te eindigen wisselen ze even van instrument : Natsuki speelt behoorlijk gitaar terwijl Stu bescheiden zegt dat hij de mondharmonica niet zo knap hanteert als zijn zielsverwant. Het maakt allemaal niet uit, dit duo palmde de Foyer moeiteloos in. See you back in Europe folks !
https://www.youtube.com/watch?v=A9qSSwNgDzc
Meer artikels van deze auteur:
- Fornet & Nordmann : postpunk & jazzrock @ Het Depot
- De dode hond in (Het Narrenschip) Uw kelder
- Les Négresses Vertes 30 jaar na release Mlah! weer op de planken
- Dead Can Dance : music for sensitive souls.
- Hageland Blues & Roots Night 2018
- We stood like Kings plays postrock @ Filmhuis Mechelen
- Linde + Marble Sounds : warme en krachtige geluiden uit Het Depot
- Pilod & Paradise @ Trix
- Red Zebra & Fischer-Z @ De Roma
- Swing Wespelaar editie 2021
- Raf Degeest
- Swing Wespelaar Blues Festival Sunday August 19th 2018
- Cowboy Junkies : from “Trinity Session” to “all that reckoning”
- Swing Wespelaar Friday 17th August 2018
- (Ge)Varenwinkelfestival 2017 day one
- We Stood Like Kings @ Filmhuis Mechelen
- Neil & Liam Finn @ Het Depot : a family affair.
- Swing Wespelaar 2019
- Mogwai @ Ancienne Belgique
- Gitannekesfoor editie 2017
Weergaven: 101