Dag 2 had maar liefst 8 bluesgroepen geprogrammeerd vanaf 15u tot na middernacht. Deze optredens verliepen net als op vrijdag non stop door telkens van tent te wisselen : terwijl de ene band speelde in tent 1, werd ondertussen alles klaargezet voor het volgende optreden in tent 2. Geen 5 minuten zat er tussen 2 gigs, zodat je telkens getuige was van een kleine volksverhuizing tussen beide tenten. De toog was wel strategisch in het midden geplaatst 🙂
Doghouse Sam & His Magnatones (B) openden dag 2 met roots, rhythm & blues en blues. Jack “fire” O’Roonie (contrabas), Franky Gomez (drums) & Doghouse Sam (guitar & vocals) speelden een dynamische en aanstekelijke set. Knappe opener !
Big Pete Blues Band (NL) alias Pieter van der Pluijm mag dan geen belletje rinkelen in de mainstream music scene, hij is wel bekend in de internationale blues scene. Zo speelde hij sinds zijn 23ste al bij verschillende blues bands als The Strikes, The Backbones en bij M.O.C.T. (Men of considerable taste) wiens CD “Look at the time” (2010) hoge ogen gooide in the blues scene en ervoor zorgde dat hij opgemerkt werd door Randy Chortkoff van Delta Groove Music en meespeelde op het album “Shake for me” by The Mannish Boys. The band ging ook mee op tour met oa Matt Scofield en Ian Siegal (zie verder in dit artikel). Pete nam ook een album én een solo album op bij Delta Groove Records nl Choice Cuts in 2011, dat verkozen werd tot beste blues album in 2012. Na een succesvolle tour met Red Devils en ZZ Top speelden ze dus op Gevarenwinkel editie 2017.
Walter Broes & The Mercenaries (B) was jarenlang frontman van The Seatsniffers bekend om hun rootsrock in Europa en de VS. Toen deze band stopte in 2012 werd het jarenlang relatief stil totdat hij met drummer Lieven Declercq en bassist Bas Vanstaen het debuutalbum “Movin’ up” uitbracht onder zijn nieuwe bandnaam. Zij speelden hun blues, rockabilly en roots set met verve.
Curtis Salgado (US) zit al 40 jaar in het bluesvak. Hij speelde ooit nog samen met The Robert Cray Band (begin jaren 80), was frontman van Roomful of Blues tot 1986, en vormde een band met The Stilettos tot aan zijn solo album in 1991. Hij speelde oa samen met Steve Miller en Carlos Santano en was meermaals te gast op de bekendste US Blues Festivals. Hij was 3x “the soul blues artist of the year” op de Blues Music Award (BMA) in 2010, 2012 en 2013. In 2013 won hij ook de BMA voor de “BB King entertainer of the year”. Tegenwoordig mengt hij classic soul en funky grooves met zijn diepe soulstem. Een aanrader !
Lance Canales & The Flood (US) is een buitenbeentje in de bluesscene. Dit trio is afkomstig uit California en speelt een mix van “Mexicaanse roots, Americana en natuurlijk de blues, met een vleugje folk en gospel en een vette veeg rock ‘n roll”. Hij laat ook vaak zijn sympathie merken voor de wereldwijde vluchtelingen en de immigranten in zijn thuisland en engageert zich ook voor allerlei steunende initiatieven; hijzelf heeft ook zwarte sneeuw gezien in het begin van zijn carrière. Hij bracht een aanstekelijke set en werd warm onthaald door het publiek.
Ian Siegal Band (UK) is werkelijk het enfant terrible van de hedendaagse bluesscene. Hij neemt geen blad voor zijn mond en durft het publiek aan te spreken als hij vindt dat er te veel gebabbeld wordt en te weinig geluisterd. En hij komt er nog mee weg ook. Heerlijke man. “Hij zingt niet de blues, hij is de blues”. Heeft verschillende music awards op zijn naam staan en werd meteen bekend met zijn debuutalbum “meat and potatoes” (2005). Vandaag speelde hij weerom een zeer eigenzinnige set met stevige en zachtere stukken inclusief zijn rauwe doorleefde stem, en coverde op magistrale wijze oa “Back door man” van The Doors en “Time” van Prince. Wat mij betreft het absolute hoogtepunt van dit festival !
The Steepwater Band (US) is een potige bluesrock band die hun 6de studio album “Shake your Faith” kwamen voorstellen samen met hun extra guitar player Eric Saylors. Tijdens hun 18 jaar “on the road” speelden ze oa samen met ZZ Top, Gov’t Mule, Buddy Guy, Drive-By Truckers, T-Model Ford, North Mississippi All-Stars, Leon Russell en Taj Mahal. Alstublieft. Een potige set als resultaat waarin we ook de cover “Jumpin’ Jack flash” van The Stones hoorden.
Lucky Peterson (US) werd met veel verve aangekondigd door zijn bandleden en kwam magistraal en enthousiast het podium op, inclusief welgestelde ronde buik en chique puntschoenen. Awesome ! Geboren als Judge Kenneth Peterson in 1964, nam al op zijn 5de een plaatje op samen met Willie Dixon en speelde samen met Otis Rush, Etta James, BB King, Albert Collins en uiteraard Willie Dixon. Een waardige afsluiten voor dit festival. Top set !
Wij genoten van A tot Z van dit plattelandsfestival, kregen uitstekende bands te zien en te horen en genoten van de uitstekende bieren van ‘t vat en eettenten. Wel jammer van de te hoge dB (soms meer dan 100 !) wat echt niet goed kan zijn voor het gehoor op lange termijn.
See you next year !
Meer artikels van deze auteur:
- (Ge)Varenwinkelfestival 2017 day one
- Swing Wespelaar 2019
- Hageland Blues & Roots Night 2018
- Cowboy Junkies : from “Trinity Session” to “all that reckoning”
- Swing Wespelaar editie 2021
- The Waterboys @ De Roma
- Swing Wespelaar Friday 17th August 2018
- Swing Wespelaar Blues Festival Sunday August 19th 2018
- Neil & Liam Finn @ Het Depot : a family affair.
- Les Négresses Vertes 30 jaar na release Mlah! weer op de planken
- De dode hond in (Het Narrenschip) Uw kelder
- Red Zebra & Fischer-Z @ De Roma
- NITS ~ al meer dan 40 jaar eigenzinnige pop “from the Dutch mountains”
- Dead Can Dance : music for sensitive souls.
- Interview met Stef Paglia & Iris Teunissen @ Swing Wespelaar 2019.
- We Stood Like Kings @ Filmhuis Mechelen
- Linde + Marble Sounds : warme en krachtige geluiden uit Het Depot
- Mogwai @ Ancienne Belgique
- Stu Larsen & Natsuki Kurai : destiny brought us together
- Raf Degeest
Weergaven: 90