Read Time:5 Minute, 37 Second
Met het nieuwbakken ‘Sunday Painter’ struint Absynthe Minded op een luie Halloweenavond uw huis en hoofd binnen. Bert Ostyn en de zijnen leveren wederom een kleurrijke, volwassen langspeler af die met een open blik naar de wijde wereld kijkt. Een sprankelend kleinood, spontaan ontstaan uit intense studiosessies, dat de magische aantrekkingskracht tussen pianist Laurens Dierickx en zondagskind Ostyn perfect omvat. Tel daar de jazzy gitaar van Toon Vlerick, het subtiel drumspel van nieuwe telg Laurens Smagghe en de groovy baspartijen van Sergej Van Bouwel bij, en je weet dat je meer dan gezegend bent. Wij waren aanwezig op het eerste optreden uit de clubtour in De posthoorn en we kunnen u zeggen dat dit debuut smaakt naar meer.
Woolvs
Maar eerst werd de zaal wel heer erg aangenaam verrast door het voorprogramma Woolvs.
Woolvs is het Brusselse laidback pop project rond zanger-gitarist Willem Malfliet. Bij een volledige bezetting wordt de band vergezeld door Casper Van De Velde (Schntzl, Bombataz) op drums, Vitja Pauwels (Bombataz, Lara Rosseel, Naima Joris) op gitaar, Soet Kempeneer (Hendrik Lasure) op keys en Ruben De Maesschalk (Bombataz) op bas. Muzikaal het best te omschrijven als het buitenechtelijke kind van HOMESHAKE, Connan Mockasin en Robbing Millions samen. Kortom, dé perfecte opwarmer voor Absynthe Minded.
Tot op heden ontstaan alle nummers als klankconcepten en teksten in het hoofd van Willem, waarna deze als collectief worden uitgewerkt tot organische songs met hun typische Woolvs-sound tot gevolg. Licht, duister, explosief, groovy of open, maar steeds onmiskenbaar zichzelf. Na jaren van geëxperimenteer met studiotechniek en elektronica groeide het besef dat de simpelste manier ook de krachtigste manier blijkt te zijn: vijf vrienden die samen spelen. Spontaniteit en vertrouwen zijn dan ook nooit ver zoek.
Na de release van hun debuut ‘Evening Planet’ in 2021 werd het tijd om hun muzikale universum uit te breiden. Hun gloednieuwe tweede album ‘Soft & Slow’ verscheen op 13 oktober op On The Level.
Even weg maar niet vergeten
Een menigte enthousiaste fans had zich intussen voor het podium verzameld voor de voorstelling van het langverwachte nieuwe album ‘Sunday Painter’.
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat hersenkronkels meerdere keren per dag onderbroken werden door een gedicht van Hugo Claus op de radio. Absynthe Minded was niet weg te denken uit de Vlaamse muziekscene.
De band is helemaal terug van weggeweest met een gloednieuwe single en een prachtige achtste plaat.
Sunday painter
Na een reeks intense studiosessies herleeft de Gentse groep van Bert Ostyn in de nieuwe bezetting. Met hun nieuwe plaat ‘Sunday painter’ touren ze het land rond en brachten ze als opener van hun clubtour een bezoek aan De posthoorn in Hamont-Achel.
Meteen werd duidelijk dat, ook al zijn de bandleden licht gewijzigd, de sound hetzelfde gebleven is. De ritmische weemoed die Absynthe Minded zich eigen maakt, is opnieuw van de partij. De viool is verdwenen, maar we krijgen er zo veel meer voor terug. We zien een herboren band die nog steeds prangend en spannend uit de hoek kan komen.
Jokes And Curses
Met Jokes And Curses schiet de avond als een pijl de startblokken uit. Een aanstekelijke groove vormt de basis van een nummer waarmee de band duidelijk terugkeert naar een meer jazzy geluid. Iets waar de groep op de vorige worp, Riddle of the Sphinx, juist van leek af te stappen. Toch is er nog de nodige ruimte voor elektronica (denk daarbij aan de heerlijke bass synths die plots komen bovendrijven).
Sunday Child – Een nieuw hoogtepunt
Met Sunday Child schreef frontman Bert Ostyn een melancholische oorwurm, die weerklinkt op het nieuwe album. Sunday Child is alvast de perfecte amuse van dit muzikaal, veelkleurig banket. Uplifting, meeslepend en uitermate aanstekelijk. U weze meteen gewaarschuwd: deze groovy song kan tot dwangmatig geneurie leiden.
Daarnaast heb je de klassieker Kingpin die een geheimzinnig gevoel samenbrengt met een heerlijke gitaarpartij.
Gemoedelijke meezingers
Op In The Shade gaat het er dan weer iets minder wild aan toe. Het pianospel van Laurens Dierickx neemt ons hier mee op sleeptouw doorheen een gemoedelijke meezinger voor jong en oud.
Ook Natural kent datzelfde, kabbelende elan, maar weet op het einde te verrassen door een plotselinge twist. Het is een goede vondst waardoor het nummer een speelse touch krijgt. Een speelsheid die niet aanwezig is op My Advice: een van de absolute sterkhouders van het album. Zeker de krachtige combinatie van klassieke en meer psychedelische elementen werkt daarbij aanstekelijk.
Empowerment overtuigt helaas wat minder. Zomers met Zuid-Afrikaanse invloeden, het nodige ingenieuze gitaarwerk en een prachtige boodschap? Jazeker, maar het nummer (waarbij Ostyn aan de slag ging met veldopnames van zingende kinderen) lijkt toch wat uit de boot te vallen tussen de rest en nodigt niet meteen uit tot vele luisterbeurten. Datzelfde kan gezegd worden over Hot and Cool en Existential Garage. Overbodig kan je de nummers niet noemen, maar de gemoedelijkheid slaat hier en daar ietwat te ver door, waardoor je aandacht soms wat verloren dreigt te gaan.
De ommekeer
Cancel Fest is dan wel veel sterker. Het pakt uit met enkele prachtige composities en de nodige jazzy chaos: dit is Absynthe Minded op haar sterkst en misschien wel de meest opvallende terugkeer naar tijden van weleer.
Ook Epic Fail doet wat het belooft: opbouwen naar een opzwepend einde waarbij hijgende gitaren een hoofdrol opeisen. Het nummer vormt het slotstuk van alweer een zeer degelijk album.
De klassiekers
Hoewel de bandnaam het niet doet vermoeden, blijkt dat de klassieke hits zoals My Heroics – Part One en Envoi nog zeer goed in het geheugen van de vele enthousiaste fans staat gegrift.
The Execution werd een stevige (eerste) afsluiter waar ritmisch wordt gepiekerd over wat vrienden al dan niet kunnen zijn. De single gaat volgens Ostyn over incasseren.
‘Sunday Painter’ blijkt flonkerend werkstuk: scherp en vrolijk, melodieus en meeslepend: Absynthe Minded op het hoogtepunt van hun kunnen!
The band:
Bert Ostyn: Vocals, Guitar
Laurens Dierickx: Keys
Toon Vlerick: Guitar
Laurens Smagghe: Drums
Sergej Van Bouwel: Bass guitar
The setlist:
Jokes and Curses | Mixing the Medicine | Heaven Knows | Envoi | Existential Garage | My Heroics, Part One | Sunday Child | In the shade | End of the Line | Kingpin | My Advice | Empowerment | Beam | Natural | Cancel Fest | Hot and cool | Epic Fail | The Execution | On a Plane |
Tekst: Bart Heleven
Foto’s: Bart Heleven
Meer artikels van deze auteur:
- Absynthe minded in Het Depot – Een comeback out of the jungle
- Mike & the Mechanics: Het vervolg van hobbyband Genesis
- Anna Rune warmt op voor energierijke Nederlandstalige rock met De Mens – Engie Parkies
- Di-rect in De Posthoorn – OMG It’s Happening
- Studentenwelkom Leuven – Romeo Elvis & Le Motel
- Jasper Steverlinck in Het Depot – The healing
- Black Box Revelation in Het Depot – Een nieuwe muziekdoos
- Matt Simons in Het Depot – No one can do it better
- Swinnen Band, Engie Parkies – “Hard times” in summer
- Kim Wilde in Het Depot – Comeback of the Wilde side
- Portland in Het Depot – De rising star van “het huis”
- Soul Asylum in Het Depot – Hurry Up And Wait
- Jasper Steverlinck in het depot – Is there still life on mars?
- One day there was Asaf Avidan in Het Depot
- KT Tunstall in Het Depot – Suddenly we see her again
- Daan in Het Depot – “Sorry, we hebben er teveel goesting in, dankjewel voor je begrip”
- Cookies & Cream : Een stevige party met hits van vroeger en nu.
- Milo Meskens in Het Depot – A “new beginning” for a rising star
- Saarloos in Het Depot – “Alive” and Kicking
Weergaven: 54