Read Time:7 Minute, 30 Second
Bij de categorie artiesten die het kleinkunstgebeuren in ons land nieuw leven hebben ingeblazen, daar rekenen wij sinds enkele jaren zeker en vast Yevgueni bij. In oktober 2017 kwam Yevgueni met een nieuw album én dus met de nieuwe gelijknamige clubtour “Tijd is alles”. Als coach van Depot Academy, kon een passage van Klaas Delrue en zijn entourage in het leuvense Depot uiteraard niet ontbreken. Er vroeg bij zijn was ook de boodschap, al was het maar omwille van het tot de verbeelding sprekend voorprogramma in de vorm van Walrus. Het concert werd dan ook in een recordtempo het meest uitverkochte concert van de tournee.
Begin jaren 90. Een prettig gestoord meisje bewaart bij wijze van huisdier een kleine plastieken walrus. Het dier duikt voortdurend op verschillende plaatsen in de koelkast en de diepvriezer op, tot grote verbijstering (en wat bezorgdheid) van haar ouders en broers. Maar haar eerste lief vindt het lekker geschift! En hij is verkocht…
Twintig jaar later haalde dat lief zijn eigen Walrus uit de koelkast. De voorbije jaren, in de veilige donkerte achter de deur van die ijskast, pende en musiceerde Geert Noppe een repertoire bij elkaar waaruit nog steeds die authentieke, onbevangen verwondering blijkt.
Dat Walrus effectief verrast, was al te horen op de Gentse Feesten, op de Radio 1-sessies op Dranouter en van Yevgueni. Reden te meer dus om Walrus de eer te geven om het publiek alvast op te warmen.
Noppe, medeoprichter en toetsenist van Yevgueni en in het verleden ook aan de slag bij Milow, vecht met spitse poëzie en zelfkritische humor tegen de bierkaai van een ‘leven op automatische piloot’. Goudeerlijk overpeinst hij daarbij zijn eigen levenswandel: van mentale luiheid tot nachtelijke onvermoeibaarheid, van overweldigende vertedering tot opgekropte woede, van dierlijke lust tot behoefte aan rust.
Zo kwam bijvoorbeeld het nummer “Benjamin” tot stand. Een aangrijpend nummer over de jongen die het thuis moeilijk had en waarbij uiteindelijk alles toch op zijn pootjes leek terecht te komen. Tot die ene avond waarop het noodlot toesloeg…
Naast de nieuwe nummers van de recentste plaat was er ook tijd voor het ingetogen nummer “Kijk!”, het nummer waarmee de band rond Noppe in 2012 het Nederlandstalige muzieklandschap betrad.
Walrus brengt aanstekelijke, gevarieerde popsongs waarin frontman Geert Noppe loos gaat in zijn pleidooien voor nu eens onstuimigheid en dan weer stille verwondering. Walrus walst behendig om de voor de hand liggende vergelijkingen heen. Geen verstild kleinkunstig gitaargetokkel, noch rechttoe-rechtaanrock, maar iets halverwege. De fragiele, meeslepende stem van Noppe en de symfonische melodieën zorgen voor aanstekelijke songs, die dankzij de originele arrangementen – krassende gitaren, soundscapes, eighties-accenten– een uitgesproken alternatieve indie-touch krijgen. Samen met oa. multi-instrumentalist Maarten Van Mieghem, brengt Noppe verfijnde, alternatieve pop in een cryptisch Nederlands waarmee een terrein wordt afbakent. Dat van Walrus.
Artistiek maken ze swingende en slimme elektro-akoestische popmuziek. Inhoudelijk schrijven ze beklijvende teksten in een vooraanstaand Nederlands. Ze zijn vaak een aangenaam tegengewicht tegen het cynisme van deze tijden. De uitnodiging van Mark Uytterhoeven om in 2006 in ‘De Laatste Show’ te spelen, werd voor Yevgueni het begin van alles. De overwinning in ‘Zo Is Er Maar Eén’ met ‘Laat Ons Een Bloem’ van Louis Neefs werd de start van de rest.
11 jaar later komt de groep met een nieuw album. Het nieuwe Yevgueni-album kreeg de naam: ‘Tijd is alles’. Hoewel het een eenvoudige vaststelling lijkt, is niets minder waar. De vijfkoppige band rond Klaas Delrue beloofde een album met een veelheid aan thema’s, dilemma’s en grote emoties die nog nooit zo persoonlijk en actueel waren. Gooi daar nog een aantal klassiekers en vergeten parels bovenop en je krijgt een verrassende achtbaanrit, inclusief vertragende momenten bergop en steile afdalingen op topsnelheid. Kortom: tijd is alles, maar dit beloofde een boeiende tijdloze avond te worden .
Yevgueni blijkt op de nieuwste schijf zichzelf helemaal te hebben heruitgevonden.
Klaas Delrue is 1,5 jaar geleden vader geworden, en stond daarbij voor de wellicht woeligste en ook meest emotionele tijden in zijn leven. Het doet een mens nadenken, over de beperkte tijd die je maar hebt in het leven. Een tijd die snel voorbij gaat. Voor je het weet is het zelfs te laat. Dat tijd op die momenten alles is, is dan ook de grote boodschap die de band meegeeft.
“Adem”, de lichtjes euforische opener van de avond en tevens het eerste nummer op de plaat, is volgens de zanger de song die de verlossing na de zwangerschap in zich draagt. Je hoort nog wel echo’s van wat voordien (niet) gebeurd is, maar je hoort vooral de aankondiging van de periode die daarna gekomen is. Het nummer begint ingehouden om dan gaandeweg samen met de tekst de verlossing te laten voelen.
Yevgueni klinkt anno 2017 meer dan ooit herkenbaar. Omdat ze inderdaad nog steeds zingen en soleren, over uw en mijn leven. Op een eenvoudige, intensieve manier.
De grote veranderingen in een mensenleven, die je confronteren met ‘de tijd’. Het was ook de rode draad doorheen dit optreden van Yevgueni. Binnen een heel intieme setting speelden Klaas en zijn achterban met emoties door het brengen van songs die harten raken zoals “Het huis waar wij woonden”, als herinnering aan de ouders, hun job en het huis waar Klaas woonde. Een ode aan alle vaders en moeders die hun kinderen hebben zien opgroeien tot volwassenen die ondertussen zelf een gezin hebben gesticht, waaronder Klaas en ieder van ons. Of “Waar jij niet bent”, een persoonlijk nummer over momenten waarbij je na een slaande ruzie het huis verlaat, op de fiets springt om nog een keer boos voor het raam te passeren en uiteindelijk snel weer terug komt omdat je spijt had of gewoon omdat je achterlicht niet marcheert. Conflicten horen nu eenmaal thuis in een relatie. Ook dat komt dikwijls terug in de set.
Uiteraard werd in grote mate gegrasduind doorheen de nieuwste plaat, maar ook songs als “Nieuwe Meisjes”, één van de ultieme kleppers van de vorige schijf, kwamen aan bod. Deze song werd trouwens door het publiek (voornamelijk de vrouwelijke helft) van begin tot einde meegezongen.
Klaas is een klasse entertainer die zijn publiek letterlijk omarmd en mee laat genieten van zijn leefwereld. Hij laat zich hierbij omringen door muzikanten die met zoveel spelplezier hun instrumenten bespelen, dat je steeds opnieuw een adrenalinestoot te verwerken krijgt. Dat resulteerde in kippenvelmomenten bij “Hou Het Vast”, een van de twee liedjes op de nieuwe plaat over de niet zo pas geboren dochter Zanna van intussen al 1,5 jaar oud. Of het nummer “Opinie” over de aanslagen van 22 maart 2016 en de opiniemakers (zowel de amateurs op Facebook als de professionals) die daar binnen de 20 minuten toch iets zinnigs op wilden zeggen. “Het gaat over mensen die onmiddellijk hard zijn en met de vinger wijzen terwijl er op dat moment eigenlijk nog niets geweten is,” hekelt Delrue. ”Al is de song ook geschreven met het oog op zij die sereen zijn gebleven na de aanslagen.”
Toch was er ook plaats voor een feestelijke stemming. Het is tenslotte niet de bedoeling om het publiek in een depressie te storten, maar eerder om je met een brede glimlach de nacht in te sturen. Dat was niet alleen in het verleden de grote sterkte van de kleinkunst. Dat is anno 2017 nog steeds het geval. Deze feestelijke stemming werd nog wat meer in de verf gezet tijdens de bisnummers. Een eerste bisnummer was “Nooit Naar Nergens”, een bloedmooi nummer met een prachtig refrein en dito tekst dat in primeur aan het Leuvense publiek werd voorgeschoteld.
Eentje is geentje dacht het enthousiaste publiek, waarna het werd getrakteerd op het langverwachte nummer “Als ze lacht”, dat zonder twijfel als muzikaal erfgoed bestempeld dient te worden. We kregen er zowaar nog een kers op de taart bovenop in de vorm van “Het is niet veel”. Misschien niet het bekendste maar wel het favoriete nummer van de band.
We zagen vooral twee topacts die het eerder vernoemde gegeven ”schitteren in eenvoud” heel hoog in het vaandel blijken te dragen. Op de nieuwste schijf van Yevgueni was ons dit reeds opgevallen. Ook op het podium van Het Depot blijkt dat het geval te zijn. We gingen het tijdens beide optredens dus vooral niet te ver gaan zoeken. De band legde de lat feitelijk zo hoog als je dat zelf wil aanvoelen. Deze avond was daardoor meer dan geslaagd. En aan de vele gezichten te zien, was ik niet alleen met deze mening.
The band:
Klaas Delrue: Vocals, Gitaar
Geert Noppe: Keys, Vocals
Maarten Van Mieghem: Bas, Vocals
Patrick Steenaerts: Elektrische gitaar
Stef Vanstraelen: Drums
Their setlist:
Adem, Tijd Is Alles, Kom met me mee, Welkenraedt, Opinie, Waar Jij Niet Bent, Uit het niets, Manzijn, Het Huis Waar Wij Woonden, Morgen Ziet Er Goed Uit, Hou Het Vast, Propere ruiten, Daar zit je dan, Was er maar iemand, Nieuwe meisjes, Nooit Naar Nergens, Als ze lacht, Het is niet veel
Meer artikels van deze auteur:
- Anna Rune warmt op voor energierijke Nederlandstalige rock met De Mens – Engie Parkies
- Gary Numan in het depot – De verrijzenis van een new wave legende
- Studentenwelkom Leuven – J.Bernardt
- Esther & Fatou in Het Depot – Een thuismatch “Until Dawn’
- Mike & the Mechanics: Het vervolg van hobbyband Genesis
- Daan in Het Depot – “Sorry, we hebben er teveel goesting in, dankjewel voor je begrip”
- Milo Meskens in Het Depot – A “new beginning” for a rising star
- Soul Asylum in Het Depot – Hurry Up And Wait
- Gavin James in Het Depot – The story of a “Book of love”
- Absynthe minded in Het Depot – Een comeback out of the jungle
- Di-rect in De Posthoorn – OMG It’s Happening
- Matt Simons in Het Depot – No one can do it better
- Swinnen Band, Engie Parkies – “Hard times” in summer
- Black Box Revelation in Het Depot – Een nieuwe muziekdoos
- Black Box Revelation in Het Depot – Blown away
- Dotan in Het Depot – Hungry to come back home
- John Scofield in Het Depot – A legendary 66 year old jazz combo
- Jasper Steverlinck in het depot – Is there still life on mars?
- LEGENDS of ROCK Tribute Festival XL in de Limburghal
- Kim Wilde in Het Depot – Comeback of the Wilde side
Bezoeken: 175