Read Time:2 Minute, 12 Second
Op 5 oktober vond de jaarlijkse Studentenwelkom in Leuven plaats, het openingsevenement waarop nieuwe en oude studenten (terug) verwelkomd in Leuven.
Om de avond af te sluiten werd de nieuwe lichting studenten getrakteerd op de zwoele moves van J Bernardt.
’s Lands glorie Balthazar heeft zichzelf een sabbatjaar voorgeschreven en dat zorgt voor speelruimte. De ene frontman, Maarten Devoldere, bracht een nieuwe plaat uit als Warhaus. De andere frontman Jinte B. Deprez bracht zijn debuutalbum ‘Running Days’ uit onder de naam J. Bernardt.
Zoals we ondertussen al van Jinte Deprez gewoon zijn, kon de frontman van Balthazar met zijn sideproject het nog brave publiekje in een mum van tijd volledig ophitsen. Jinte zwaaide met een drumstok alsof hij een toverstaf vast had en sprong al dansend heen en weer, wat duidelijk naar de zin was van het publiek.
Met zijn zwoele stem, volle baard en lange mantel komt hij over als een soort van predikant. Toch zit hij geen geloof te promoten, nee enkel onkuisheid is hier op zijn plaats.
Groteske synths en bassen van J. Bernardt gaan door merg en been en penetreren ieders trommelvlies.
Aan de hand van beklijvende harmonieën en de nodige intensiteit weet J. Bernardt enkele straffe nummers voor te schotelen. Bij die samenzang horen we zelfs subtiel wat invloeden van Balthazar terug, het is nooit ver weg.
De sfeer wordt versterkt door een ledscherm achter de band. Dit geeft altijd een extra kleur aan de muziek van J. Bernardt. Hierdoor krijg je het warm, voel je met momenten geluk of wil je gewoon de ziel uit je lijf dansen.
Jinte begeeft zich ondertussen eens tussen het publiek en kijkt iedereen diep in de ogen, gelukkig valt niemand flauw. Als hij terugkeert knalt hij de set op zijn jammerlijke einde. Met zo’n glorieus gevoel een set eindigen? Het is enkel een genie als Jinte Deprez die zoiets kan bedenken.
J. Bernardt weet met diepe beats een opwindende set neer te planten die helemaal op zich staat. Een positieve spanning was te voelen op het plein doorheen de hele set, een spanning van nieuwsgierigheid maar ook van drift. Hij begeesterde het publiek als geen ander dankzij zijn aantrekkelijke moves en volwaardige inleving. Als een echte frontman haalde hij het meest ondeugende in iedereen naar boven wat ieder engeltje op het plein een duivelse invloed gaf. Met een interessante mix van gospel, hiphop, Kraftwerk en R&B had deze band het Leuvense publiek van begin tot einde in zijn ban.
The band:
Jinte B. Deprez (zang, gitaar, synths)
Adriaan Van De Velde (synths)
Klaas De Somer (drum)
Meer artikels van deze auteur:
- Daan in Het Depot – “Sorry, we hebben er teveel goesting in, dankjewel voor je begrip”
- Mike & the Mechanics: Het vervolg van hobbyband Genesis
- Black Box Revelation in Het Depot – Een nieuwe muziekdoos
- Cookies & Cream : Een stevige party met hits van vroeger en nu.
- Gary Numan in het depot – De verrijzenis van een new wave legende
- Novastar in Het Depot – The Best has come to Leuven
- Suikerrock 2023 – Dag 1
- Swinnen Band, Engie Parkies – “Hard times” in summer
- Milo Meskens in Het Depot – A “new beginning” for a rising star
- Anna Rune warmt op voor energierijke Nederlandstalige rock met De Mens – Engie Parkies
- Black Box Revelation in Het Depot – Blown away
- Jasper Steverlinck in het depot – Is there still life on mars?
- Nada Surf in Het Depot– The ‘popular’ guys celebrating…
- Portland in Het Depot – De rising star van “het huis”
- Studentenwelkom Leuven – Romeo Elvis & Le Motel
- Heideroosjes in Het Depot – The eternal rocking poppies
- Gavin James in Het Depot – The story of a “Book of love”
- K’s Choice in Het Depot – Unplugged memories
- Absynthe minded in Het Depot – Een comeback out of the jungle
- Soul Asylum in Het Depot – Hurry Up And Wait
Weergaven: 180