Read Time:7 Minute, 55 Second
Met een reeks kersverse songs en een nieuw album onder haar Cherry Tree, maakte KT Tunstall op vrijdag 29 maart haar opwachting in Het Depot. Na 3 jaar radiostilte was het Leuvense publiek de uitverkorene om haar voor het eerst terug in België aan het werk te zien. Ondersteuning kwam van de Britse singer-songwriter Laurel
Het hitwonder uit 2005
KT Tunstall debuteerde in 2005 zeer overtuigend met Eye Of The Telescope, dat met Suddenly I See, Black Horse and the Cherry Tree en Other Side of the World drie mega-hits opleverde en haar deed uitgroeien tot een millionseller.
De comeback
Drie jaar geleden verhuisde de Schotse singer-songwriter met een burn-out van Edinburgh naar California en dacht ze nooit meer muziek te maken. Gelukkig voor ons is niets minder waar. Met een gloednieuw album, ‘Wax‘, op zak barst KT Tunstall terug van energie.
Drieluik
Tunstall toert met haar jongste album ‘Wax’ dat samen met ‘Kin’, haar vorige plaat, en de nog te verschijnen opvolger een drieluik vormt.
Dat de Schotse KT Tunstall wéét hoe een fijn rock ’n roll-feestje neer te zetten, weten we ondertussen. De zangeres bewees dat met verve tijdens haar bezoekjes in 2017, als opwarmer voor Simple Minds in Oostende en Brussel, en vooral op haar solo-show in een volgepakte Botanique waarbij ze het publiek met een gelukzalig gevoel naar huis stuurde. Toen de komst van la Tunstall naar Het Depot werd aangekondigd, was er dan ook géén twijfel: hier moesten we sowieso bij zijn!
Laurel
Vooraleer KT Tunstall aan haar set begon, liet Leuven zich gewillig betoveren door het wonderlijke stemgeluid van Laurel Mae Arnell-Cullen, aanstormend talent uit Southhampton, kortweg Laurel. De inheemse Laurel, opende de avond met een set van een half uur dat zorgvuldig tussen gevoelige akoestische tracks en volwaardige rock-pop ballads gleed.
Door lang geschreven nummers en nieuwere composities van het debuutalbum ‘Dogviolet’ te spelen, is het publiek attent en stil in haar comfortabel onbekende aanwezigheid. “Ik ga wat liedjes uit mijn nieuwste plaat spelen, mijne enige album eigenlijk”, grapte Laurel. Zichzelf begeleidend op elektrische gitaar, wist deze wat hese versie van Heather Nova zonder veel moeite menig Leuvens hart voor zich te winnen. Met die lichtjes gebroken stem van haar en de kleine fijne liedjes zoals Love Sick, Hold Tight, Same Mistakes en Life Worth Living – onze instant favoriet – lukte dat gemakkelijk! Wij gingen alvast voor de bijl. Om verder in de gaten te houden, deze Laurel!
All women band
De podiumopstelling deed vermoeden dat Katie Tunstall
blijkbaar nu een “echte” band rond zich verzameld had, of zou ze gewoon van hot
naar her rennen en als “one woman band” van weleer haar gekende loopjes
maximaal op ons los laten? We achtten haar ertoe in staat.
Toen even over halftien Hey Mickey van Toni
Basil door de boxen werd geblazen, bleek dat Tunstall zich van “one woman band”
heeft getransformeerd tot ‘all women band’. De dames kwamen een na een op,
Katie als laatste. Luid applaus en de band barstte uit in een vurig, lekker
rockend In This Body, dat veel urgenter klonk dan op de
albumversie. Die nieuwe plaat is zeker niet slecht, maar ook nummers zoals Backlash & Vinegar, de rocker Little Red Thread en het bluesy Dark Side of Me kwamen live nu beter tot hun
recht en met haar nieuwe live band deed Tunstall een gouden zaak:
topmuzikanten. Neil
Young wist het al lang: “live music is better, bumper stickers must be issued”.
Jobby
Een ronduit prachtig gezongen Other Side of the World (uit ‘Eye To The Telescope’) zat al
vroeg in de set, een uitmuntend Saving My Face zat dan weer in
de staart van de show. “De wereld is compleet dolgedraaid. En ik wil het niet eens
hebben over wat er gaande is in de UK!” riep Katie, “gelukkig ben ik hier, in
België. Voor de eerste keer in Leuven!” Applaus natuurlijk en The River, de knappe single uit de jongste plaat
werd ons geserveerd. We waren ook blij om Ummannaq Song te horen,
Tunstall’s verslag over de cruise naar Groenland die ze toen samen met enkele
wetenschappers maakte. “Ik vroeg me soms af, of ik niet hun studieobject was”
flapte de zangeres eruit. Katie wilde ons ook een Schots woord leren en zo leerde
Leuven dat ‘Jobby’, het Schotse woord voor ‘Shit’ is. “Zijn er mensen die zich
wat Jobby voelen? Geef toe dat klinkt toch veel beter, klinkt op slag of het
allemaal zo erg niet is, toch?”, aldus Tunstall.
Akoestische solo
Wanneer de andere dames het podium verlieten, bracht Katie erg mooie akoestische versies van Feel It All met het publiek als gewillig koor en een bloedmooi Heal Over. Het vrolijke niemendalletje Ashes sloot dat akoestische moment af.
De fameuze loopjes
En toen stak Tunstall het verhaal af van hoe ze destijds mocht aantreden bij ‘Later with Jools Holland’, daar bracht ze toen solo, met de fameuze loopjes die haar kenmerk werden, haar allicht bekendste nummer. Of hoe Katie ons nog eens aangenaam verraste met de loopjes en pedalen, en een feestelijke Black Horse And The Cherry Tree. Halverwege viel de band in, Katie vroeg of we van de blues hielden en koppelde er een gejaagd en geslaagd Black Betty van Ram Jam aan vast, om dan naadloos terug tekeren naar Black Horse. Wow!
Ode aan David Bowie
Een van onze favoriete momenten zat bijna helemaal aan het einde van de set, een beklijvend The Night That Bowie Died, Katie’s persoonlijke tribuut aan held David Bowie. Erg mooi! Rond de klok van elven klonk Saving My Face, opgedragen aan het publiek, dan als slotakkoord.
Belgium is a place on earth
Maar Leuven wilde meer, Tunstall ging daar graag op in met een bijzonder energiek en vinnig Push That Knot Away. Daarna volgde een lofrede aan het adres van dit land, waar de zangeres naar eigen zeggen nu toch al vijftien jaar komt. En ook: “Bedankt om livemuziek te steunen, om in plaats van thuis voor de tv te zitten, naar dit concert te komen!”. Tunstall voegde eraan toe dat we ook in een pub hadden kunnen zitten, met een goede coverband. “Maar laat ons nu even die tribute band zijn” grapte Katie en Heaven’s A Place On Earth van Belinda Carlisle werd ingezet dat ter gelegenheid over ging in “Belgium is a place on earth”.
Suddenly I See, they just wanna have fun
Nog was het niet gedaan en we werden getrakteerd op publieksfavoriet Suddenly I See, klopt dié hadden we nog niet gehoord! “Suddenly I see, this is what I wanna be” klonk door menig Leuvense (en die ene Schotse) keel maar dan was het echt over en uit. En op de tonen van Cyndy Lauper’s Girls Just Wanna Have Fun verlieten de dames het podium.
Een brok Schotse energie
Flamboyante Katie deed meer dan bevestigen met een ongelooflijk energieke set die op momenten het midden hield tussen stand up-comedy en een rock show, al stond de muziek natuurlijk wel centraal. Leuven zong mee en danste, ook nu wist de charmante Schotse er een feestje van te maken.
Dat de dames er zelf effectief plezier aan beleefden, dat betwijfelen we geen seconde. Dat het publiek er pap van lustte nog minder. Wie er bij was vrijdag, is zeker opnieuw van de partij wanneer de zotte Schotse opnieuw in het land is.
Glad she’s back!
The band:
Kate Tunstall: Vocals, Guitar
Cat Myers: Drums, Percussion
Hattie Moran: Guitar
Mandy Clarke: Bass
Clare Uchima: Keys, Mouthpiano
The setlist:
In This Body | Other Side of the World | Backlash & Vinegar | Uummannaq Song | Little Red Thread | Hard Girls | The River | Feel It All | Heal Over | Funnyman | Ashes | Black Horse and the Cherry Tree / Black Betty | Human Being | The Night That Bowie Died | Dark Side of Me | The Mountain | Saving My Face
Bis:
Push That Knot Away | Heaven Is a Place on Earth| Suddenly I See| Girls Just Wanna Have Fun
Tekst: Bart Heleven
Foto’s: Bart Heleven
Meer artikels van deze auteur:
- Black Box Revelation in Het Depot – Een nieuwe muziekdoos
- Jasper Steverlinck in Het Depot – The healing
- Kim Wilde in Het Depot – Comeback of the Wilde side
- Matt Simons in Het Depot – No one can do it better
- Portland in Het Depot – De rising star van “het huis”
- Studentenwelkom Leuven – Romeo Elvis & Le Motel
- Mike & the Mechanics: Het vervolg van hobbyband Genesis
- Saarloos in Het Depot – “Alive” and Kicking
- Black Box Revelation in Het Depot – Blown away
- Anna Rune warmt op voor energierijke Nederlandstalige rock met De Mens – Engie Parkies
- Milo Meskens in Het Depot – A “new beginning” for a rising star
- Gavin James in Het Depot – The story of a “Book of love”
- Esther & Fatou in Het Depot – Een thuismatch “Until Dawn’
- Heather Nova in Het Depot – Nostalgie uit de jaren 90
- Di-rect in De Posthoorn – OMG It’s Happening
- K’s Choice in Het Depot – Unplugged memories
- Soul Asylum in Het Depot – Hurry Up And Wait
- Novastar in Het Depot – The Best has come to Leuven
- Legendarische rockklassiekers met Bulsjivism 3.0
- Jasper Steverlinck in het depot – Is there still life on mars?
Weergaven: 115