T hof van commerce in het depot – ‘Den baes’ van de (West-)Vlaamse hiphop-scène.

Read Time:6 Minute, 11 Second

Ze werden bekend als de enige hiphop-band waarvan de DJ verstaanbaarder is dan de MC’s. Daarnaast drijven ze een groothandeltje in comebacks, de legendarische  hip hoppende hofleveranciers van commerce. Na wat zijprojecten, een paar kilo’s minder en vijf jaar  schoner waren er redenen genoeg om zich nog eens in volle glorie aan het Vlaamse publiek te tonen tijdens een kleine clubtour. Ook bij zijn derde (of vierde?) heropstanding hield dit West-Vlaamse rappende trio breedgrijnzend vast aan de bekende receptuur. Moddervette beats, een onstuimige feeststemming en een hilarisch verbaal spervuur waren de ingrediënten voor een energierijke show in een uitverkocht, bloedheet en wild enthousiast Depot.

In het binnendruppelende publiek bespeuren we enkele door de groep gesigneerde T-shirts uit lang vervlogen tijden, die aangeven dat nostalgie minstens voor een deel het succes van de nieuwe clubtour bepaalt. Maar het is wel degelijk een publiek van alle leeftijden dat tijdens het voorprogramma van Nag en Lefto zachtjes binnen begint te sijpelen. De jazzy, exotische beats van de Brusselse platenjockey ontlokken al wat bescheiden heen-en-weer geschuifel, maar de dansbenen blijven in slaapstand.

 “Zeg ne kjir oe loat’est?” In Leuven wist men het antwoord wel: de hoogste tijd om twintig kaarsen met fourty four beaufort uit te blazen, bijvoorbeeld. Twee decennia nadat de genaamde Dommestik en Levrancier u in het Algemeen Onbeschaafd Izzegems om het uur vroegen, heeft het hiphop-trio een doorstart gemaakt met de satirische en absurde mockumentary Wien is ’t Hof Van Commerce?, twee nieuwe singles en een zo goed als volledig uitverkochte tournee door Vlaanderen.

“DJ 4T4 heeft een film gemaakt. Je moet hem zeker checken. – Heej ja, in Cinama Zed in Leuven. – Ik heb hem al verplicht drie keer gezien en het was drie keer machtig, daar niet van. Maar ik zie zelf dat ik heel de tijd aan mijn kloten zit. – Ik heb nog mijn best gedaan om die stukken niet te gebruiken. – En toch zie ik het. Enfin, dus als je me ziet grijpen… – Filip, doe dat nu een keer niet. – Weet je dan wat je moet doen allemaal: iiewúú, dat moet je dan doen. – Awel dat is goed, laten we dat afspreken.” (Dit is een Nederlandse vertaling, enige gelijkenissen met de West-Vlaamse taal berust op puur toeval)

Met al hun hits en wat nieuw voer sloop 4T4 even enthousiast als voorheen het podium op, op de voet gevolgd door Buyse en Kowlier. “We gaan er hier direct nekeer invliegen!” roept een duidelijk opgewekte Levrancier/Kowlier met een glimlach om de lippen. In een afgeladen Het Depot beet ’t Hof de spits af met ‘Slaet ip min gat’ dat gevolgd werd door de ene culthit na de andere. “Iederjin van uoverôlst è zot va mie,” hoorde je hen vol courage in de zaal spuwen. Dat werd alleszins niet tegengesproken door het deinende en scanderende publiek. Een zootje ongeregeld, dat naarmate de avond vorderde steeds meer op de woelige spionkop van een Britse voetbalclub ging lijken. Serge Buyse en Flip Kowlier dribbelden samen met hun kersvers verjaarde Limburgse handlanger Kristof ‘DJ 4T4’ Michiels doorheen de voorbije twintig jaar, en scoorde halfweg de set de heerlijkste hattrick van de avond. DJ 4T4 mag nu wel 45 geworden zijn, de jeugdige funky beats zitten hem nog steeds in de vingers.

“Ik probeer echt de waarheid om niet meer aan mijn kruis te komen als ik rap. – Jaja maar jij doet dat ik weet niet hoeveel. – Ja maar nu niet meer hé. – Waar zijn hier de rappers van heel België? -”

Het eerste bronstig borstgeklop begon met de oerhit van het trio – ‘Dommestik en Levrancier’ – dat een spontaan koor van vierhonderd man op de been bracht. Daarop volgde ‘Wupperbol’, waarin 4T4 zijn nostalgische vintagebeats kon laten botvieren. En met ‘Baes’ kreeg je de indruk dat het drietal een West-Vlaamse variant had bedacht op het übergeestige ‘Like a Boss’ van The Lonely Island. “Grodder dan Jezus / Ik ben nen baes / Ik ben ne heerser / Ik ben nen baes / Vetter dan Elvis / Ik ben nen baes,” klonk het potsierlijk bescheiden in die song.  Maar zowaar: in Leuven deed de heropstanding van ‘t Hof de verrijzenis van Christus even op een faits divers lijken, terwijl hun vette beats meedogenloos door de zaal knalden.

In het huidige tijdperk zou ’t Hof met hun lolbroeken-hiphop makkelijk als nep afgedaan kunnen worden tussen alle kwaaie of gevoelige rappers die je vandaag op de hiphop-scène kan terugvinden. Maar deze lolbroeken van weleer blijken anno 2018 nog stééds hilarisch. De (g)rap heeft geen baard gekregen, en de songs doen evenmin schimm(el)ige haargroei vermoeden.

Overigens: enkel en alleen op hun gouden verleden hoefde de groep heus niet te rekenen in Leuven. De nieuwe singles brachten het vertrouwde recept van eigenlof (‘Bam!’) en lachen met uw moeder (‘Truckchauffeur’). De bam’s werden luidkeels meegerapt, maar de song is duidelijk nog niet genoeg in het geheugen van de fans gebrand om volledig meegezongen te worden. Tussendoor dolden Kowlier en Buzze met het publiek, terwijl 4T4 zich oprecht de pleuris leek te amuseren achter de vinyl-platen. De dwarsfluit van Jeremy Steig uit ‘Howlin for Judy’ – bekend uit ‘Sure Shot’ van Beastie Boys – liet hij geestig passeren in ‘Zonder Niet’. Hele flarden werden verwoed meegelipt en Het Depot werd omgetoverd tot een zee van wuivende armen. Minder bedaard toonde deze West-Vlaamse en Limburgse samenzwering zich evenwel: de twee frontmannen van ‘t Hof waren onvermoeibaar. Met ontembare motivatie, onuitputtelijke energie en vooral veel goesting werd het nummer ‘Dikkenekke’ stevig op gang getrokken. Een broeierig feestje, daar in Leuven.

Het publiek gaat even terug op de rem staan tijdens ‘IV’. Misschien was het voor te veel mensen “een streepke hiphop van voer ulle geboerte”, zoals Buzze zegt wanneer de song wordt ingezet. De catchy rhymes en vette clubbeats van ’Jaloes’ bleken uiteindelijk genoeg om de zaal terug volledig te doen ontploffen.

Wat een verschil met elf jaar geleden, toen we ‘t Hof zagen net voor ze een stop van onbepaalde duur zouden inlassen. De winterslaap die de groep na het festival Leffingeleuren begon, leek tijdens die show al volop aan de gang. DJ 4T4 stond enthousiast achter zijn draaitrafels, maar de twee rappers schoten, net als het publiek, pas echt wakker tijdens het loflied ‘Kom mor ip’.

De avond wordt toch nog in schoonheid beeïndigd met ‘Zonder totetrekkerie’ en ‘Niemand grodder’. Voor een laatste keer is het rappen, brullen, dansen en hevig transpireren geblazen. Een wel zeer enthousiaste fan besloot hierop het drietal even op het podium te vervoegen om al snel na een voorzichtige stagedive terug in het publiek te verdwijnen.

Ook nu zorgde die laatste song in Het Depot alwéér voor het onbetwiste hoogtepunt. Want wàt een grandioze harmonie vormde u toch met Kowlier en Buzze! Kippenvel liep onwillekeurig over onze armen. Kippenvel! Bij ‘t Hof van Commerce, godbetert!

Wanneer de hofleveranciers definitief van het podium verdwijnen, zinderen de adrenaline en de oneliners nog een tijd na. Zelden zo vrolijk het hof gemaakt als dinsdag.

Niemand Grodder dan Jezus / Vetter dan Elvis!

The crew:

Flip Kowlier                alias    MC Kowlier- ‘Levrancier’

Serge Buyse                alias    MC Buyse- ‘Dommestik’

Kristof Michiels          alias    King DJ 4T4

 

Their setlist:

Slaet ip min gat | Voe de show | Bam! | Zonder niet | Izzegem | Stuntmann | Dikkenekke | IV | Dommestik & Levrancier | Wupperbol | Baes | Jaloes | Kom mor ip ||Truckchauffeur | Zonder Totetrekkerie | Niemand Grodder

Foto’s: Bart Heleven

Tekst: Bart Heleven

Meer artikels van deze auteur:

Bezoeken: 172

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.