Read Time:5 Minute, 18 Second
Absynthe Minded is terug van weg geweest. Na deze (te) lange sabbat van vijf jaar herleeft de Gentse groep van Bert Ostyn in een nieuwe bezetting. Met hun nieuwe plaat Jungle Eyes touren ze het land rond en brachten ze voor hun clubtour een bezoek aan Het depot in Leuven, dat voor deze gelegenheid tot de nok was uitverkocht.
Reena Riot mocht de aftrap nemen om het publiek alvast warm maken. Deze verwachting loste ze probleemloos in. Reena knalde het depot op gang met een reeks doortastende nummers uit haar repertoire. John Lee Hooker meets Muddy Waters meets Janis Joplin, maar dan in de gedaante van Reena Riot. Laten we bij dit alles niet vergeten dat achter Reena Riot Naomi Sijmons schuilt, die het geenszins van vreemden heeft, want haar goeie ouwe vader, wijlen Fons Sijmons, heeft haar ongetwijfeld de paplepel doorgegeven. De jonge gitaarvirtuose gaf gedurende een half uur het beste van haar zelf en tokkelde er tijdens het nummer “Bird” zo gretig op los dat de snaren er uiteindelijk de brui aan gaven. Een veelbelovende artieste, waar we zeker nog van gaan horen…
Een grote menigte enthousiaste fans had zich intussen voor het podium verzameld voor de voorstelling van het langverwachte nieuwe album “Jungle Eyes”.
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat hersenkronkels meerdere keren per dag onderbroken werden door een gedicht van Hugo Claus op de radio. Absynthe Minded was niet weg te denken uit de Vlaamse muziekscene. En toch, vijf jaar terug bracht de band met As It Ever Was hun laatste wapenfeit met de oorspronkelijke bezetting .
Er kan echter niet gezegd worden dat Ostyn vijf jaar van de aardbol verdween. Onder de naam Ostyn bracht hij solo meer elektronisch getinte muziek uit. Een verzameling van grooves: soms eens punk, dan weer synthpop met een sprankeltje new wave. Avontuurlijk, dansbaar en live heel aantrekkelijk.
Tot nu dan, Bert Ostyn ging samen met Sergej Van Bouwel op zoek naar nieuwe bandleden. Ze slaagden er in om een groep schare doorgewinterde rasmuzikanten te verzamelen die de bandsound op een respectvolle wijze een tweede adem verleent. De frisse bries waait hier in de vorm van de onverzettelijkheid waarmee de band deze songs brengt. Het begin van een vernieuwd Absynthe Minded en zesde plaat Jungle Eyes.
“Ik voelde de noodzaak om weer die verhalen te vertellen”, zei Ostyn eerder op Studio Brussel. “Om composities voor een groep te maken.”
De band is helemaal terug van weggeweest met een gloednieuwe single ‘The Execution’. Met ‘The Execution’ schreef frontman Bert Ostyn een knaller van formaat, die weerklinkt op het nieuwe album. Het nieuwe album “Jungle eyes” werd geproduceerd door Stéphane Misseghers, de drummer van dEUS.
“Hij was de juiste man op de juiste plaats. Zijn attitude en zijn manier van werken spraken mij aan. We hebben een aantal demo’s beluisterd en de week erna zijn we beginnen te werken.”
Meteen werd duidelijk dat, ook al zijn de bandleden gewijzigd, de sound hetzelfde gebleven is. De ritmische weemoed die Absynthe Minded zich eigen maakt, is opnieuw van de partij. De viool is verdwenen, maar we krijgen er zo veel meer voor terug. We zien een herboren band die nog steeds prangend en spannend uit de hoek kan komen.
“A Bright Hour” speelt zich af tussen donkere strofes en een lumineus refrein waar Ostyn’s blinkende stem voor een eerste meezingmoment zorgt.
De charmante seventiespop van “At First Sight” klinkt dan weer als een buitenaards kosmisch liefdesliedje, gebaseerd op de leer van Darwin. ‘‘The planets and the stars / are like grains in the sand / at a terrible distance / but in the same bag”, klinkt het en we zien er Ostyn grijnzend bij knipogen.
Dat de zomer nog een eindje langer duurt, kan wel iets met dit album te maken hebben. “The Pearl” doet de zon terug schijnen door de vallende bladeren heen. Een refrein die zó volmaakt klinkt, omringd door de fleurigste melodie die de band ooit bracht. Soms wordt een lied gewoon perfect omschreven in zijn titel, een parel.
De volgende in de reeks nieuwkomers was het opzwepende “Echo Chamber” die met zijn duistere, verleidende gitaar door zalen galmt en voor een gegarandeerd hoogtepunt zorgt op deze tournee.
Ook het nog niet uitgebrachte nummer “Mr. Doom” klonk door de geluidsboxen. Een stevig, fris nummer dat niet mocht ontbreken.
Ostyn’s stem kan je vergelijken met een stoffige Grand Cru: Een buitengewoon waardevolle topper uit de collectie waarbij het 5-jarig rijpingsproces hem voller en prikkelender heeft gemaakt.
Hoewel de bandnaam het niet doet vermoeden, blijkt dat de klassieke hits zoals “My Heroics – Part One” en “Envoi” nog zeer goed in het geheugen van de vele enthousiaste fans staat gegrift.
Daarnaast heb je de hoge stem van Ostyn die “Beam” doet zweven over zeldzame wolken in een blauwe lucht of “Kingpin” die een geheimzinnig gevoel samenbrengt met een heerlijke gitaarpartij.
Een schril contrast met het akoestische “Avalanche”, dat andere liedje op de plaat over ware liefde, echoot Bob Dylan en doet heerlijk uitgebeend aan: alleen een roestige akoestische gitaar en Ostyns onopgesmukte zang. Een buitengewoon nummer met Ostyn’s singersongwriter allures en een rustpunt in het concert.
“The Execution”. Een stevige (eerste) afsluiter waar ritmisch wordt gepiekerd over wat vrienden al dan niet kunnen zijn. De single gaat volgens Ostyn over incasseren.
“Het gaat over de tweestrijd: moet je kunnen incasseren of niet? Soms in het leven moet dat, het gaat over doorgaan.”
Slotsong “Surrender” is zowaar een uitstapje richting jazzy prog.
Met zijn zesde plaat Jungle Eyes viert Absynthe Minded zijn renaissance. Jungle Eyes klinkt als een verwaterde vriendschap die plots terug tot leven komt. Het niet beseffen wat je mist, tot het terug voor jou staat. De dromerige, jazzy folkpop is nog intact, de furie van frontman Bert Ostyn laait heftiger op dan tevoren. Een geraffineerde comebackplaat van een band die zijn tweede adem gevonden heeft en doorgaat met het Belgische muzieklandschap nog wat aangenamer te maken.
The band:
Bert Ostyn: Vocals, Gitaar
Sergej Van Bouwel: Bas
Simon Segers: Drums
Toon Vlerick: Gitaar
Wouter Vlaeminck: Keys, Vocals
Their setlist:
How short a time, End of the line, Running on empty, A bright hour, At first sight, The pearl, Echo chamber, Space, Mary, Mr. Doom, My heroics – part one, Beam!, Jungle eyes, Kingpin, Envoi, The execution, Avalanche, Surrender
Foto’s: Bart Heleven
Tekst: Bart Heleven
Meer artikels van deze auteur:
- Absynthe Minded in De Posthoorn – Sunday painter
- Jasper Steverlinck in het depot – Is there still life on mars?
- Anna Rune warmt op voor energierijke Nederlandstalige rock met De Mens – Engie Parkies
- Daan in Het Depot – “Sorry, we hebben er teveel goesting in, dankjewel voor je begrip”
- Mike & the Mechanics: Het vervolg van hobbyband Genesis
- Soul Asylum in Het Depot – Hurry Up And Wait
- Swinnen Band, Engie Parkies – “Hard times” in summer
- Gary Numan in het depot – De verrijzenis van een new wave legende
- Studentenwelkom Leuven – Romeo Elvis & Le Motel
- Novastar in Het Depot – The Best has come to Leuven
- Kim Wilde in Het Depot – Comeback of the Wilde side
- Nada Surf in Het Depot– The ‘popular’ guys celebrating…
- Studentenwelkom Leuven – J.Bernardt
- Heather Nova in Het Depot – Nostalgie uit de jaren 90
- Gavin James in Het Depot – The story of a “Book of love”
- K’s Choice in Het Depot – Unplugged memories
- Yevgueni in Het Depot – Een thuismatch met een verdiende zege
- Eagle-Eye Cherry in Het Depot – Streets back to Leuven
- KT Tunstall in Het Depot – Suddenly we see her again
Weergaven: 425