Trixie Whitley stond in het Depot voor een veertiendaagse tour die haar door Vlaanderen en Nederland brengt. Met voor het eerst in vijf jaar nieuw werk. De Gentse Amerikaanse wisselde tussen gitaar, piano en drums. Ze deed dit op een indrukwekkende wijze.
De EP “The Dragon Of Everything” (haar eerste uiting in vijf jaar tijd) komt ze in ons land met een nieuwe tournee voorstellen en ze doet dat samen met compagnon en gitarist Bert(je) Cools. Whitley en Cools zijn samen volop aan het werk aan een nieuwe plaat en brachten daarvan een voorproefje.
Trixie Whitley had gisteren veel te vertellen in het Depot. Over haar nieuwe songs, over het drumstel dat ze in haar kindertijd kreeg en over de liefde die ze voelde voor haar publiek. Whitley omarmt de kwetsbaarheid van singer-songwriters en de individualiteit van punk rock tot een geheel eigen vocabulaire. Elektronica, gospel, alternatieve pop, R&B, rock versmelten achteloos samen onder een overkoepelende visie.
Een gesel op gitaar, een octopus achter de drums, feeëriek aan de vleugelpiano. Met haar fenemonale stem en natuurlijke charme balanceert de singer-songwriter ergens tussen gospel, bloedstollende soul en krassende blues. Het ene moment klein en breekbaar, om niet veel later uit te barsten in een rauwe euforie. Het Depot leek meer haar piepkleine appartement in New York, waar Whitley achter de muzikale kookpotten zat.
Na elke song was er een zoektocht naar woorden. Whitley leek blij te zijn om op een podium te staan met nieuw materiaal, maar er bleef een onzichtbare barrière tussen haar en het publiek. Er volgde onuitgegeven werk, dat ze in de studio “aan het koken” was. Halverwege het concert bracht “Closer” iedereen dan toch samen. Trixie liet haar instrumenten, ging op wandel en keek iedereen in de ogen. De zangeres zong prachtig en uitte haar emoties.
“Lachen en huilen is alles wat ik doe”, vertelde Whitley toen ze achter de drums kroop en haar schoenen uitdeed. Het drumstel, dat ze gekregen had van een familielid, was haar manier geweest om de pandemie te doorstaan, in haar keuken in New York. Trixie kroop vervolgens terug achter haar piano en bracht de publieksfavoriet “Breathe You In My Dreams” met veel passie. Whitley kwam alleen terug op het podium voor de bis “Oh The Joy” dat ze solo en heel breekbaar op gitaar bracht .
De toegift op het einde maakte gelukkig veel goed en deed iedereen met een een gevoel van openbaring richting de bar vertrekken. Op alle vlakken was dit een uniek, magisch mooi concert. Dat het duo het ook aandurft om nieuwe ideeën in de setlist te zetten en er niet voor kiest om een veilige keuze te brengen met enkel gekende songs, is lovenswaardig en kunnen we alleen maar toejuichen.
Een topavond dus met een boeiend concert.
Meer artikels van deze auteur:
- M-IDZOMER – dag 1
- Groot Verlof 2023 – Beleuvenissen II
- Punx in the Pit : Energieke atoombom
- Lloyd Cole in Het Depot, 05 november 2023
- Een avond Luka Bloom pur sang, 19 november 2023
- Peter Hook and The Light bracht zijn New Order en Joy Division-verleden naar Het Depot, 14 november 2023
- SUIKERROCK – DAG 2
- Johan Allaert
- Richard Ashcroft : Bittersweet Symphony, dat is het leven…
- Future Islands dansen als een gek op de Lokerse Feesten
Weergaven: 46