Read Time:6 Minute, 3 Second
Engie Parkies zijn een reeks zomerconcerten die plaatsvinden in vijftien verschillende parken in het gehele Vlaamse gedeelte van het land. Op dinsdag 24 juli 2018 was het muzikale kwartet van Swinnen te gast in Genk voor een les oldschool rock & roll.
Iedereen kent The Scabs, iedereen kent Guy Swinnen, tenzij je van een andere planeet komt. Al sinds de jaren 70 geeft onze eigen Jagger er een lap op, heeft talrijke successen geboekt en ademt gewoon rock’n roll uit. Naast een redelijk arsenaal aan Scabs songs – je zou licht vergeten hoeveel hitjes die knapen geschreven hebben – kiest hij met zijn band uit een nog breder arsenaal aan klassiekers. Dit alles stond garant voor een sterkmoment van kippenvelrock.
Een groep is een zanger of een zanger is een groep zegt het cliché. Niet volgens Guy Swinnen, zanger van de groep Swinnen. Hoewel hij de songschrijver is binnen de groep zegt hij toch de chemie en de interactie met de overige bandleden nodig te hebben. Op zoek naar dit groepsgevoel startte hij in 2002 samen met guitarbuddy Bert Van Hoeylandt de groep Jonesy. Als proefkonijn werd de single ‘Learning to be free’ op het publiek losgelaten. Radio 1 knikte instemmend en gaf het popnummer de nodige airplay. Een enkel singeltje bleek echter niet genoeg om de groep de nodige naambekendheid te geven en op aanraden van Bert werd de groep omgedoopt tot SWINNEN.
Zo weten luisteraars meteen dat ze degelijk rock- en popwerk mogen verwachten van iemand die zijn sporen al verdiende in de vroege jaren tachtig en populair wist te blijven tot een flink stuk in de nineties met zijn eerste band The Scabs. Na de split in 1997 werd eerst het ondergewaardeerde solo album ‘Hazy’ gereleased onder de naam Guy Swinnen (dat ondertussen niet meer verkrijgbaar is behalve via I-tunes). Dan werd het beste van de theatertour ‘Hard Times Revisited’ live ingeblikt en dat resulteerde in een smaakvolle akoestische CD die, hoewel low profile, toch op positieve kritieken kon rekenen. De testsingle Learning to be free gaf onze beide partners in crime voldoende moed om te beginnen denken aan een eerste studio album.
Er werd samen gezocht naar geschikte muzikanten en manager Lou Berghmans kwam met de idee aandraven om Mauro Pawlowski als producer aan te trekken. Een briljant idee, zo blijkt, want het album ‘Swinnen’ van de groep Swinnen mag rekenen op vleiende kritieken in Knack en Humo. “Misschien het beste wat de man ooit schreef” drukte men. Goeie songs voorzien van eenvoudige doch briljante Pawlowski -arrangementen resulteerde in een goedgemaakt tijdloos album.
Zet deze koning van de Belgische gitaarrock Guy Swinnen, bassist en verschijnsel Bart Buls, drummer Marcus Weymaere en meestergitarist David Piedfort samen in een studio en de slaagkansen op geweldige newborn songs stijgt met 100%.
Live heeft Swinnen het moeilijker in deze tijden van coverbands en het vrijblijvende entertainment van leuke zangeresjes, terwijl de nieuwe helden van deze tijd de grotere podia inpalmen. Maar Guy is een survivor in meer dan één betekenis van het woord.
De weergoden waren Genk minder gezind en een heuse hittegolf hield heel wat volk tegen, zodat slechts een dikke honderd het Evenementenplein bereikten. Maar daar trok Guy zich geen reet van aan: Het speelplezier euh….droop er zo wat af, en onze sympathieke rocker deed alle moeite om het handjevol mee te krijgen.
Laat het nu wel zo zijn dat het de Swinnen band was die alle moeite deed. Denk nu maar niet aan een zwak afgietsel van zijn eigen Scabs. Integendeel, geflankeerd door een klassieke rockopstelling (gitaar, bas, drum, mondharmonica, zang) bracht hij wat wij maar al te graag een retestrakke set noemen met heel wat singalongs. John Fogerty’s Who‘ll stop the rain was meer dan gepast als opener. Gevolgd door een John Hiatt en een eigen Scabs (Time). Wat later weerklonken de eerste noten van “No one can make it all alone” van Swinnen’s eigen plaat ‘Dreaming for days’. Pure klasse noemen ze dat: Zelf rockklassiekers neergepend hebben en met een hobbyband een ode aan je eigen goden brengen. Om in dezelfde sfeer te blijven was het tijd voor I’ll lose you, een nummer door Guy begeleid op mondharmonica. Het nummer werd geschreven door Bart Buls en is een pronkstuk op zijn nieuwe plaat ‘Parallel Minds’, een droom die uitkwam… Rebel Rebel van Bowie, Won’t Back down, Kill The Pain van Petty en vele anderen zoals Bob Dylan krijgen een versie van jewelste mee. Jeugdsentiment troef dus. Het publiekje wordt ook danig geënthousiasmeerd door de scabsnummers zelf. Getuige daarvan het opzwepende I need You, Lets’s have a party.
Om de moed van het publiek te bewieroken omdat ze de hitte hebben getrotseerd wordt voor de eindronde de meezinger Hard Times ingezet. Het nummer werd dan ook zeer enthousiast onthaald door de trouwe fans. De slotsong was uiteindelijk weggelegd voor het toepasselijke ‘Shine a Light’.
Het leven kan mooi én zeer warm zijn.
The band:
Guy Swinnen: Vocals, electric and acoustic guitars, harmonica
David Piedfort: Electric guitar, backing vocals
Bart Buls: Bass, backing vocals
Marcus Weymaere: Drums
Foto’s: Bart Heleven
Tekst: Bart Heleven
Meer artikels van deze auteur:
- Legendarische rockklassiekers met Bulsjivism 3.0
- Anna Rune warmt op voor energierijke Nederlandstalige rock met De Mens – Engie Parkies
- Cookies & Cream : Een stevige party met hits van vroeger en nu.
- Clan Hunaerts : De zeskoppige partymachine met een aanstekelijke playlist
- Willy Willy, de Keith Richards van Vlaanderen – RIP
- Jasper Steverlinck in het depot – Is there still life on mars?
- Mike & the Mechanics: Het vervolg van hobbyband Genesis
- Matt Simons in Het Depot – No one can do it better
- Esther & Fatou in Het Depot – Een thuismatch “Until Dawn’
- Daan in Het Depot – “Sorry, we hebben er teveel goesting in, dankjewel voor je begrip”
- Kim Wilde in Het Depot – Comeback of the Wilde side
- K’s Choice in Het Depot – Unplugged memories
- Absynthe Minded in De Posthoorn – Sunday painter
- Black Box Revelation in Het Depot – Een nieuwe muziekdoos
- Eagle-Eye Cherry in Het Depot – Streets back to Leuven
- Studentenwelkom Leuven – Romeo Elvis & Le Motel
- One day there was Asaf Avidan in Het Depot
- Jasper Steverlinck in Het Depot – The healing
- John Scofield in Het Depot – A legendary 66 year old jazz combo
Weergaven: 185