In hun beginjaren maakten zij dwarse indierock en vormden samen met bands als The Replacements en Hüsker Dü het speerpunt van de lokale rockscene in Minneapolis. Na enkele releases op het – tevens in Minneapolis gevestigde – Twin/Tone label staken zij in 1988 hun neus aan het grote raam dankzij een platencontract met A&M Records. Twee albums later verkasten ze naar Columbia Records en met het album ‘Grave Dancers Union’ uit 1992 werden ze beloond met enkele wereldhits. In 2022 viert de band ook hun 30-jarig bestaan met een heruitgave van hun bepalende drievoudig platina album ‘Grave Dancers Union’, dat in oktober uitkwam onder de naam ‘Hurry Up And Wait’. Hoe hun nieuwe worp klinkt? Dat mochten we ontdekken in het Leuvense Depot.
Runaway Train
Sinds de jaren ’80 is het multi-Platina bekroonde Soul Asylum een van de meest inspirerende en hardwerkende bands in de rockscene, bekend om hun rauwe maar nadrukkelijke combinatie van punkenergie, gitaarvuurkracht en songs die variëren van agressie tot oprechtheid. Hun single Runaway Train, uitgebracht in juni 1993 werd een van de grootste singles en door het veroveren van het hart van de alternatieve scene werd Soul Asylum een onstuitbare crossover-hitband. De single haalde de top van de hitlijsten over de hele wereld.
Grave Dancers Union
De doorbraakhit won in 1994 de Grammy Award voor ‘Best Rock Song’ en de ontroerende videoclip werd een van de bepalende video’s van het MTV-tijdperk, en veranderde het leven van 21 vermiste kinderen die erdoor werden herenigd met hun familie. De beelden toonden foto’s en namen van vermiste kinderen en eindigden met een pleidooi van Pirner: “Als je een van deze kinderen hebt gezien, of je bent een van hen, bel dan dit nummer”. Er werden alternatieve versies gemonteerd voor andere landen en andere kinderen. In 2022 viert de band ook hun 30-jarig bestaan met een heruitgave van hun bepalende drievoudig platina album ‘Grave Dancers Union’, dat in oktober uitkwam onder de naam ‘Hurry Up And Wait’.
Hurry Up And Wait
Het duurt niet lang voordat Dave Pirner & Co opkomen en beginnen met het nieuwe nummer Got It Pretty Good van hun laatste album ‘Hurry Up and Wait’ dat vlak voor de pandemie werd uitgebracht. Er is geen plaats vooraan, want veel Sherman-fans blijven daar gewoon staan. Die openingsriff van Somebody To Shove bracht wat massale beweging op gang en gaf aan dat het tijd was om die oude botten echt aan het dansen te krijgen op iets van het album ‘The Grave Dancers Union’, waar ze 6 nummers van zouden trekken. Zoals we Prinner kennen, trakteerde hij ons op een spervuur aan vadergrappen. “There were two antennae that decided to get married, the wedding was awful but the reception was incredible”, eindigend met tromgeroffel en gekreun van het publiek om vervolgens met een sluwe glimlach op zijn gezicht Bittersweetheart in te zetten. Dit ging de hele set door.
Runaway Train
Black Gold klonk voortreffelijk en kreeg waarschijnlijk een betere reactie dan het met een Grammy bekroonde Runaway Train, dat grotendeels werd gebagatelliseerd als een akoestische onderbreking in het niet aflatende energieke rockende optreden. Just Like Anyone sloot de set af en daarna kwamen ze terug met Never Really Been alvorens af te sluiten met de zware riffs van April Fool.
Nu hij achter in de 50 is kan Pirner nog steeds bewegen met de beste van hen. Zijn stem een beetje meer schorre dan op de plaat, maar dat voegt alleen maar toe aan de licht verwoeste look met zijn haar dat er nog steeds ongetemd en wild uitziet. Hij heeft een uitstekende band om hem heen en we hopen dat deze tour een springplank zal zijn naar een verjongde Soul Asylum die niet nog eens 20 jaar nodig zal hebben om terug te komen naar België.
The band:
Dave Pirner: Lead vocals, rhythm guitar
Winston Roye: Bass, backing vocals
Ryan Smith: Lead guitar, backing vocals
Michael Bland: Drums, backing vocals
The setlist:
Somebody To Shove| Got It Pretty Good| Shut down| Misery| String of Pearls| Summer of Drugs (Victoria Williams cover)| Black Gold| Little Too Clean| Lately| Bittersweetheart| Oxygen| Easy street| Homesick| Without a Trace| Runaway Train| Freaks| Made to Be Broken| Just Like Anyone| Never Really Been| April Fool
Tekst: Bart Heleven
Foto’s: Bart Heleven
Meer artikels van deze auteur:
- Nada Surf in Het Depot– The ‘popular’ guys celebrating…
- Mike & the Mechanics: Het vervolg van hobbyband Genesis
- Studentenwelkom Leuven – Romeo Elvis & Le Motel
- The Blind Boys of Alabama in Het Depot: After a 75-year journey, ‘Almost Home’
- Motorpsycho in Het Depot – De geoliede Noorse rockmachine
- Cookies & Cream : Een stevige party met hits van vroeger en nu.
- One day there was Asaf Avidan in Het Depot
- Anna Rune warmt op voor energierijke Nederlandstalige rock met De Mens – Engie Parkies
- Jasper Steverlinck in het depot – Is there still life on mars?
- Heather Nova in Het Depot – Nostalgie uit de jaren 90
- Novastar in Het Depot – The Best has come to Leuven
- Swinnen Band, Engie Parkies – “Hard times” in summer
- Portland in Het Depot – De rising star van “het huis”
- K’s Choice in Het Depot – Unplugged memories
- Daan in Het Depot – “Sorry, we hebben er teveel goesting in, dankjewel voor je begrip”
- Jasper Steverlinck in Het Depot – The healing
- Eagle-Eye Cherry in Het Depot – Streets back to Leuven
- Heideroosjes in Het Depot – The eternal rocking poppies
- Gavin James in Het Depot – The story of a “Book of love”
Weergaven: 32