© Fotografie Bart Heleven - Koyle
Read Time:3 Minute, 37 Second

Met het bruisende stadsfestival Genk On stage is de festivalzomer officieel afgetrapt. Het stadsfestival bracht ook dit jaar heel wat muziekliefhebbers van diverse genres bijeen in het hart van Genk. Met meerdere podia verspreid door de stad, kregen we een rijke mix van nationale en internationale acts.

Koyle

Als u ze nog niet live hebt gezien, bent u de afgelopen 27 jaar wellicht weinig buiten geweest. Ruim 1.300 optredens hebben ze op hun palmares, honderden hits knalden uit hun versterkers en elke stage gaat plat voor hen: dit is Koyle, een razend populaire rockband uit Limburg met explosieve energie! Koyle veroverde de scène na het winnen van de Clash Of The Coverbands Benelux en het enorme succes van hun hit ‘End of June’, die wekenlang in de Nederlandse Mega Top 100 stond.

Met hun eigen, energieke stijl brachten ze unieke interpretaties en compilaties van rockklassiekers, van de jaren 70 tot nu. Koyle representeert de vier P’s: people, power, passion en party. Met bakken ervaring en een onmiskenbare rockpassie, zorgen ze weer  voor een knallend feest op de mainstage!

Bizkit Park

‘Earth’s mightiest nu-metal tribute band’ stuiterde richting de Main stage op de epische tonen van enkele iconische filmklassiekers. Bizkit Park werd door een Alex Agnew-achtige vertelstem geïntroduceerd als “an adventure to restore balance to rock music”, maar dan met véél meer fucks in de teksten, beukende drums snoeiharde riffs en veel, heel veel moshpits, circle pits en crowdsurfers.

Terwijl de jeunesse van Genk On stage zich een scheur danste bij Mellow Yellow en Miamor, zo haalde de 90’s kids herinneringen op aan Korn (‘Falling Away from Me’), Disturbed (‘Down with the Sickness’) en zelfs motherfucking Drowning Pool (‘Bodies’). ‘Last Resort’ van Papa Roach was een feestje waar geen Club tegen bestand was, ‘Psychosocial’ een zowaar uitstekende Slipknot-cover, met cofrontman Bart Vriesacker als steengoeie Corey Taylor. Verder bracht Bizkit Park natuurlijk veel Limp Bizkit (van ‘Rollin’’ over ‘My Generation’ tot ‘My Way’, niet te verwarren met de versie van Frank Sinatra) en toch bleken de meeste hoogtepunten te rapen in het kamp van Linkin Park (‘In the End’, ‘Numb’) en voorál System of a Down. Niets gaat boven ‘Toxicity’ en ‘Chop Suey!’, zelfs niet Armand Duplantis.

Guilini

De 26-jarige Helene Guilini stond vorig jaar in de finale van MNM Start To DJ 2024. Een straffe prestatie, want het is nog maar 2 jaar geleden dat ze haar liefde voor het draaien van muziek ontdekte.

Met haar unieke stijl, waarin ze hedendaagse geluiden moeiteloos verweeft met traditionele Afrikaanse ritmes, creëerde ze een muzikale ervaring die zowel soulvol als energiek was.

De sets namen ons mee op een meeslepende reis waar haar muziek de ziel van Afrika tot leven bracht. Hélène wist haar publiek te betoveren met hypnotiserende melodieën en onweerstaanbare grooves.

Met haar passie, vakmanschap en onmiskenbare talent blijft Hélène Guilini een naam om in de gaten te houden!

Tekst: Bart Heleven

Foto’s: Bart Heleven

Meer artikels van deze auteur:

Weergaven: 2

Comments

comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.