Hommage aan Césaria Evora..Schouwburg Leuven.

Read Time:3 Minute, 15 Second

Toch al wel een hele tijd geleden hoorde ik op de radio een prachtig liedje: “Sodade”. Bleek een tijdje erna een song te zijn van de inmiddels wereldberoemde Césaria Evora.

Toen we dat te weten waren gekomen, hebben we twee dagen aan een stuk You Tube geplunderd en gezocht naar elk nummer van haar. Het was een geweldige zoektocht, en we kwamen van alles tegen. Zo weten we dat Césaria geboren werd in Kaapverdië in 1941 als een arm meisje en dat de tocht naar roem niet de gemakkelijkste was.

Want pas in de jaren tachtig kwam de erkenning, ze was toen al 40 jaar, maar vanaf dan ging het ook heel snel. Met haar warme met rook doordrenkte stem, zong ze altijd op blote voeten en had ze niet zelden een sigaret in haar rechterhand.

Ze werd dan ook de: “ Barefoot Diva” genoemd en haar liedjes waren uit haar leven gegrepen, meestal melancholisch maar heel melodieus. Je hoeft als je het hoort de taal niet eens te begrijpen, je wordt gewoon meegezogen. We konden zelfs zien dat er gedanst werd. Geloof me vrij, in een schouwburg is dat eerder ongewoon.

Als je wereldberoemd wordt heb je vrienden, en dan krijg je heel veel etiketten opgeplakt , zo zegt de ene dat ze de ontdekker is van de Portugese Fado en een andere bestempeld haar muziek als Kaapverdische Blues en anderen noemen het gewoon Wereldmuziek..Ach het is gewoon muziek die zo aanstekelijk is dat je er vanzelf vrolijk van wordt.

Maar toen ik haar riep, antwoord ze helaas niet meer en bleek dat ze in 2011 de poorten van de hemel had opengeduwd om daar op witte wolkjes verder te drijven. Het is haar van harte gegund.

Gisteren was er dus een Hommage, van een aantal landgenoten die vonden dat deze muziek niet mocht verdwijnen en dus brengen die overal ter wereld een ode aan hun geliefde Césaria.

Met drie zangeressen waren ze, maar er was ook een geweldige band en al hadden de drie dames geen rokerige stem, de zaal was toch wel onder de indruk,..Wij trouwens ook.

Ze zongen niet samen, maar ieder om beurt, en dat gaf wel een aparte vibe aan het concert. Lucibela droeg een donkerbruine jurk en veroverde de zaal in drie minuten tijd, en na een song of vier kwam Lura. deze dame is de bekendste van de drie en die zong het lijflied: “Sodade” waarmee de zaal in brand vloog ..

Maar dan kwam Elida Almeida!. De jongste van de drie, met een knalgele jurk en de breedste lach die we ooit gezien hebben. En wat ons betrof kon vanaf toen niets meer gebeuren. De zon scheen voor het eerst in een heel lange tijd..Het werd plots Lente!.

Wat jullie misschien wel weten is dat “Stromae” een song heeft gemaakt over Césaria Evora waarmee hij de zangeres weer voor even weer in de schijnwerper plaatste.

Zoals ik al zei werd er op het laatst gedanst , en naast mij stond een jonge dame die de songs meezong en zo enthousiast danste dat zelfs ik met mijn voet begon te wiebelen. Verder ben ik niet durven gaan , tenslotte hebben recensenten een imago op te houden.

Later toen we het bekendste café aan het station in Leuven opzochten kwam dezelfde dame daar binnen, ze glimlachte naar ons en toen ik mijn kaartje gaf kreeg ik plotsklaps een zoen.
Fotograferen en recenseren is: “A hell of A job”…. Maar ja iemand moet het doen hé!…

Met dank aan 30CC … https://www.30cc.be/nl
Foto’s & Tekst: Gieke Merckx
https://www.viewbug.com/member/giekemerckx