Read Time:3 Minute, 14 Second

Gisteren zakte Stef Kamil Carlens af naar: “Wild in’t Park” te Herent. Het blijft voor ons toch altijd beetje speciaal, want ik herinner het me nog zo helder als kristal, dat er er een tijdje geleden plots nogal rumoerig een nieuwe Belgische band de deur had ingetrapt: dEUS!!.

Bonkende gitaren mochten weer en er mocht weer een grote strot worden opgezet. Iedereen weet wel dat Tom Barman de algemene leider was en een man met ideeën, maar muzikaal was er ook nog een ander genie: Stef Kamil Carlens. Stef was een muzikale duizendpoot die op alle muziekinstrumenten ooit eens zijn vingerafdrukken heeft gezet.

Later is Stef begonnen met Moondog Jr, dat later Zita Swoon werd en nu even geparkeerd staat, maar ongetwijfeld ooit wel weer wordt opgestart. Twee jaar geleden zagen we hem op M-idzomer en toen was hij het beste dat we dat jaar gehoord hadden. We hebben hem toen voor Eeuwig + één dag in onze harten gesloten.

Komt er nu dan nog eens bij dat net op dit moment : “Liefde voor Muziek” wordt uitgezonden, waarin hij voor velen onterecht de onbekende factor is. Hij schittert daar als nooit tevoren. Al moet gezegd dat we ook wel danig onder de indruk waren van Komill Foo, en aan de charmes van Ilse De Lange kan je al zeker niet weerstaan. 

Gisteren was Stef Kamil trouwens weer grandioos, hij was een beetje hees, maar je merkte daar niets van, hij bonkte, schreeuwde en kruipt zoals altijd in de songs die hij brengt. Stef Kamil Carlens is trouwens nooit middelmatig, Stef Kamil is als een zachte regenbui op een snikhete dag, al was van die snikhete dag gisteren wel weinig te merken.

En dan de band: Met aan de toetsen: Nel Ponsaers een soort roodharige engel met een prachtige stem en naast haar; Alma Auer. Alma speelt harp!..Toch wel een instrument die je bij stevige rock niet zo verwacht, maar het voegt wel iets toe waar we niet echt de vinger op kunnen leggen. Iets lyrisch en een stukje ontroering.

Er is ook nog op Contrabas: Nicolas Rombouts die een verleden heeft bij Dez Mona, en als drummer : Maarten Moesen, alle twee rasmuzikanten en trouwe trawanten van de band.

We waren ook danig onder de indruk van het iets minder bekende: “Making Butter, Baking Bread” maar waar we helemaal zachte benen van kregen was het nummer “Lament On General Smedley D.Butler” een anti oorlogslied dat qua tijdstip wel kan tellen. Het begon zachtjes , maar naarmate het lied vorderde werd het in mijn oren een soort klaagzang, een repetitieve schreeuw, zo mooi!. Beide nummers staan op de nieuwe plaat die op 20 September uitkomt..

Maar er was een klein minpuntje, Daar waar Vrijdag & Zaterdag helemaal uitverkocht waren, was dat gisteren niet het geval, ik snap er niets van, zo moest Stef Kamil voor een halve tent spelen en daar verwonderde ik me toch wel heel erg over. Komt erbij dat na Stef ook Milow geprogrammeerd stond die een thuiswedstrijd mocht afwerken. 

Door de Strakke planning van de Stage manager speelde Stef Kamil dus geen bis-nummers, wat wij toch wel jammer vonden, want het was een concert dat met branie de middelmaat oversteeg. 

Het afwezige publiek krijgt dus een onvoldoende, gelukkig waren de aanwezigen wel onder de indruk.

Toch wil ik graag een pluim geven aan de organisatie van “Wild in’t Park”…Het was wat ons betreft de beste editie!. Met speciale dank aan Bram Goeleven, die ons zoals altijd in de watten legt en ook een dikke mercie aan Patrick van Nerum voor het gezelschap en de hulp, waardoor De pinten nog lekkerder waren dan gewoonlijk.

Graag tot volgend Jaar.

Stef Kamil Carlens.

Nel Ponsaers.
Stef Kamill..
Alma Auer…
Nel Ponsaers.
Stef Kamill Carlens.
Nel Ponsaers
Wild in’t Park


Meer artikels van deze auteur:

Bezoeken: 163

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.