Read Time:2 Minute, 5 Second
Gisteren gingen we naar Brussel en naar de mooie gerenoveerde concertzaal: ‘La Madeleine’. Toch wel een mooie zaal , en we gingen er speciaal voor NOA!…
We hebben Noa altijd al een fascinerende persoonlijkheid gevonden en voeg daarbij een prachtige stem en 2 prachtige ogen.
 
Noa heeft in haar jeugd in NewYork gewoond en is op zeventienjarige leeftijd voorgoed naar Israel verhuisd.
 
En zonder aan politiek te willen doen is Noa ook een vredesactiviste , zo zong ze al op het Vaticaan het wondermooie: ‘Ave Maria’, waarvan ze de tekst herschreven heeft in teken van de recente gebeurtenissen en voor vrede. Ook zong ze samen met Andrea Bocelli: ‘Beautiful that way’ uit de film : ‘La Vita é Bella’…Zo mooi!.
Ze gaf ook een concert ter ere van de vermoorde Yitzhak Rabin voormalig Premier van Israel.
 
Maar je merk het meteen als Noa de zaal binnenwandelt, je hoort zelfs de muizen niet meer lopen en er bekruipt je een gevoel van warmte dat moeilijk uit te leggen is.
 
Ze heeft zo een mooie stem dat je al van steen moet zijn om niet voor haar te bezwijken, en wat we helemaal geweldig vonden is dat ze soms ook in het Hebreeuws zingt. Niet dat we deze taal machtig zijn , maar we geloofden meteen alles . 
 

Ze bracht haar meest bekende nummers zoals:’Beautiful that Way’ en ook ‘Slalom’ dat iedereen ingetogen meezong , je kreeg er zowaar kippenvel van, maar het allermooiste was toch: ‘Mishaela’ een bekend Hebreeuws liedje dat je ontroerd maar tegelijkertijd ook gelukkig maakt .

Het blijft vreemd om zo een lieve en mooie dame op één meter afstand te kunnen zien en horen , je kon haar aanraken als je het wilde, dat hebben we uiteraard niet gedaan alleen al uit een diep respect en van godenkinderen blijf je af , die mogen alleen op je netvlies verder leven.
 
Noa heeft er haar levenswerk van gemaakt om zich in te zetten voor wereldvrede, volgens mij is ze ook de enige die een kans zou maken om het conflict in het Midden Oosten op te lossen maar dan moeten er anderen de macht willen afgeven of delen..En dat is in onze tijd haast onmogelijk geworden. Persoonlijke principes zijn te belangrijk geworden.
 
Maar we waren ontroerd na het concert en dat is wat muziek moet doen , nadenken na een concert mag !.
 
Noa fluisterde zachtjes in mijn oor , maar ze raakte me diep in mijn ziel.
 
Foto’s & Tekst: Gieke Merckx.
                                                                                                                                                 

Meer artikels van deze auteur:

Bezoeken: 88

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.