Read Time:3 Minute, 17 Second

Het mag weer! Er mag opnieuw zout op de patatten, onze oren krijgen weer zuurstof en de zon schijnt weer. Nu dat laatste is wat overdreven want na regen komt wel zonneschijn , maar in Belgie komt na regen nog meer regen. Het mag dan wel winter in Mei zijn , in onze harten werd het weer warm toen bekend werd dat er opnieuw concerten mochten doorgaan. Weliswaar maar voor vijftig mensen en in bubbels van vier maximum.

Toen “Het Depot” iets later bekend maakte dat het eerste miniconcertje zou doorgaan in de tuin van museum M, en de opener “Kids met Buns” zou zijn wisten we meteen dat we dat niet mochten missen.

Ze waren ook de winnaars van “De nieuwe lichting’ en ze stonden op nummer één in de afrekening van Studio Brussel met “Bad Graves”. Het bleek ook dat de Buns redelijk hot waren, want het concert was op minder dan één minuut uitverkocht!

Maar eigenlijk moeten we het vooral over het concert hebben, want dat was de kern van de avond en ik kan je nu al vertellen dat we verrast waren, niet dat we dat niet hadden verwacht, maar er gebeurde wel iets. Marie van Uytvanck heeft zo’n mooie en warme stem die je meteen meeneemt en voor de rest van de avond niet meer loslaat .

En naast haar staat de Gitaarheldin Amber Piddington, het is geweldig om te zien hoe ze in haar gitaar kruipt om de gevoelige snaren op de juiste manier te raken.

Maar er gebeurde meer, voor ons was “Kids with Buns” niet het zoveelste indiegroepje die we zagen. Marie & Amber hadden ook een boodschap. Ze hadden de dochters van Bob Dylan kunnen zijn. Ze zongen niet over: “de lucht is blauw en ik hou van jou” maar ze steken hun nek boven het maisveld uit …Dat is niet alleen ongewoon , het is ook moedig.

Hun Nummer één hit “Bad Grades” stond in april terecht op één in de afrekening van Studio Brussel en is hun bekendste song, maar vooral hun eerste nummer “1712″ die ze daarvoor uitbrachten pakte ons bij het nekvel. Ze raken daar een thema aan dat wel wat meer aandacht verdiend: grensoverschrijdend gedrag.

Heel de week zit het zinnetje: “you looking for a pretty face in the wrong place. You eying down some girl’s dress, to undress” in ons hoofd. We krijgen het er niet meer uit en dat hoeft ook niet.

Ik werd echt wel ontroerd door nummer, want heel de song staat bol van emoties. Over hoe meisjes soms moeten vechten tegen dit gedrag. Nog steeds worden vrouwen lastig gevallen, betast en geïntimideerd. En volgens Marie & Amber wordt het echt wel tijd dat er in scholen wat meer aandacht aan wordt besteed.

Maar ik piekerde me gek over de titel van de song: “1712”….. Maar toen ik hierover polste bij de dames bleek het, uiteraard, het telefoonnummer te zijn van de hulplijn tegen misbruik en geweld.

Wat ons betreft zijn de “Kids with Buns” ook “Girls with balls” , want muziek moet je vastpakken, mag je door elkaar schudden en je met de voeten terug op de grond zetten. Het is net dat wat we hebben gemist …

Maar we mogen ook niet denken dat dit een zwaarmoedig optreden was, integendeel het was puur, mooi en er heerste vooral veel fun. De mensenmassa ** ;-)** was zo enthousiast dat er bijna gesmeekt werd naar een bisnummer, wat even later dan ook gebeurde. De concertzomer is van ons, en hij kon niet beter beginnen! En wij waren erbij, waarvoor dank aan “Het Depot”.

Waarschijnlijk zal er door de overvloed binnenkort moeten gekozen worden.Kies dan zeker en vast voor “Kids with Buns” misschien worden jullie net als wij geraakt, tenslotte is dat het waar we naar op zoek zijn.

Foto’s & Tekst: Gieke Merckx.

Marie Uytvanck
Marie & Amber
Amber Piddington.
Marie Uytvanck
Amber…
Marie…

Meer artikels van deze auteur:

Bezoeken: 234

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.