Read Time:2 Minute, 26 Second

Net geen veertig jaar geleden dook plots een nogal excentrieke figuur de hitparades binnen. Thomas August Darnell Browder een New Yorker uit the Bronx had net zijn naam veranderd in Kid Creole.

De naam was geïnspireerd op een film van Elvis Presley:”King Creole”.
Maar voor hij de Kid werd speelde hij ook nog in een andere geweldige band die hij samen met zijn halfbroer opstartte: “Dr. Buzzard’s Original Savannah Band.” ( 1974 ) waarvan 2 singles grote hits werden…We hebben het nummer “Cherchez La Femme” gewoon grijs gedraaid..Het nummer was zo apart van wat er toen te horen was , ik was er echt wild van.

In 1980 starte hij dan met Kid Creole. Al snel had hij een hit met: Annie…I’m not your Daddy maar daarna bleef het toch wat stil. Het duurde tot 1985 voordat ze volledig doorbraken. De combinatie met de Coconuts was geweldig, een wat rare gozer in maatpak die daar met 3 kokosnoten kwam aangehold paste perfect met de tijdsgeest.

Nummers als “Stool Pigeon” …”Hey Mambo”…”Don’t Take My Coconuts” rolde uit de boxen en alle mannen waren jaloers op Kid Creole en de dames waren jaloers op de Coconuts. Wat the Kid betrof, die werd wel wat bekeken als een louche figuur , maar dat bleek eerder een act te zijn, daar kwamen we pas dit weekend achter…Een lieve man ondertussen negenenzestig ( 69 ) en zeer benaderbaar. Overigens was hij getrouwd met één van de eerste Coconuts ( Adriana Kaegi ).

Dit weekend waren de Kid en zijn Coconuts in Leuven op de oude markt ihkv Beleuvenissen. We waren ietwat sceptisch want was de Kid nog steeds De Kid?….en wat met de Coconuts?…Maar de verrassing was groot, Het swingde nog steeds als een tierelier en de Coconuts dartelden over het podium. We hebben het zelden zo jammer gevonden dat het podium geen meter lager was!.

Onze favoriete Kokosnoot was echter de Nederlandse Rose Willemijn van Rossum, niet alleen kronkelde zich als een paling op speed over het podium, het rode pakje was zo oogverblindend , dat ik het jammer vond dat ik mijn zonnebril was vergeten.

En ja!…Onze Kid!…Die dartelde nog steeds als veertig jaar geleden over het podium nog strakker in het pak dan vroeger en Live was daar niks op aan te merken. Het concept staat nog steeds als een huis en de oude markt stond in brand.

Ik heb iets oudere mannen en vrouwen gezien die lichtjes in hun ogen hadden…De jongeren stonden eerst wat verbaasd te kijken , maar begonnen spontaan te dansen , en er was zelfs een blinde man die plots weer kon zien!..
Veel meer moet daar niet over gezegd worden.

Tot op M-idzomer!

Tekst & Foto’s : Gieke.

Kid Creole…
Rose Willemijn van Rossum.
Beleuvenissen.
Het groot Verlof.
Thomas August Darnell Browder.
Rose Van Rossum.


Meer artikels van deze auteur:

Bezoeken: 248

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.