Tsar B...Stuff...en Intergalactic Lovers verwarmden M-idzomer...

Read Time:5 Minute, 48 Second

Gisteren ging M-idzomer van start , een heel knus en gezellig festival in de tuin van Museum M. De programmatie is altijd sterk en wordt gecoördineerd door “Het Depot”…Ziehier de recensie van dag 1.

Tsar B.

Het verwonderde ons een beetje dat Tsar B bij het aanwezige volk niet zo bekend was. Ondertussen heeft de Gentse toch al een paar keer de AB platgespeeld en werkte ze zelfs al eens samen met Oscar & The Wolf, ze zongen toen samen de cover van Amy Winehouse Back To Black. Dat was trouwens de Soundtrack van de Film “Black” van Adil El Arbi. Nog bekender is ze van de Groep: “School is Cool waar ze van 2012 tot 2016 deel van uitmaakte.

Maar gisteren zat het niet echt mee Voor Tsar B. Ze moest om 18 uur het festival openen en de zon scheen toen nog genadeloos, en stuurde de thermometer richting 33 graden. Justine ( Tsar B ) maakt dansmuziek en buiten een aantal fans kreeg ze het publiek nooit op haar hand. Wat ons betreft onterecht want Tsar B Heeft ondertussen al lang bewezen dat ze geen ééndagsvlieg is en gerust wat ernstiger genomen mag worden.

Tsar B is een klassiek geschoolde violiste, die de viool meeneemt in haar dancemuziek en In de AB omschreven werd als de koningin van Duizend en één nacht , haar concert kreeg daar zelfs 4 sterren mee. En we herinneren ons dat in de Amerikaanse versie van: “So You Think you can dance” dansers op haar nummer nummer “Escalate” helemaal uit de bol gingen

We zagen dat Tsar B toch wel een beetje teleurgesteld was, maar het had niets te maken met het concert op zich, daar was helemaal niets mis mee, de hitte was de grote oorzaak, zelfs door het bewegen van je dikke teen gutste het zweet van ons voorhoofd.

Tsar B mag eigenlijk geen festival openen, Tsar B moet wachten tot het pikdonker is en de zwoele massa bereidt is om hun zwetende lijven tegen elkaar aan te wrijven. En nu ze beslist hebben dat er in Belgie geen herfst meer zal zijn , is er heus nog wel tijd genoeg om dat allemaal te ontdekken…Tot dan!.

Stuff.

Het is niet de eerste keer dat we “Stuff” aan het werk zagen , zo zagen we ze al in de AB , en ook in Het Depot in Leuven. We waren na dat concert wel wat van onze melk, want het is niet het gemakkelijkste concert om naar toe te gaan. Stuff is ondertussen echt al wel van Internationale klasse en steevast waar ze ook optreden is het uitverkocht. Maar je moet je wel verwachten aan Experimentele Jazz, en veel improvisatie met een twist.

Maar voor de liefhebbers is dat geen enkel probleem want als je ziet hoe de bandleden genieten van hun optreden, constant naar elkaar kijkend om mekaar dan perfect aan te vullen is echt wel adembenemend.

We hebben nog niet zo lang geleden een lang gesprek kunnen volgen in het mooiste cultuurprogramma aller tijden: “Culture Club” met de ongelofelijk onderschatte Sofie Lemaire toen dat over Jazz ging. En aan tafel zaten Kurt Overbergh ( AB ), Jef Neve en Lander Gyselick ( Stuff ) die zo passioneel over jazz aan het praten waren , dat we wel helemaal overstag moesten gaan. Beter wordt het nooit meer.

Lander Gyselinck is de Oprichter van het Pack en wordt internationaal bewonderd door de Jazzliefhebbers..Zo was Stuff ook genomineerd voor vier Mia”s, waaronder Beste Alternative, Beste Plaat , Beste Muzikant en beste optreden. Ze wonnen er twee één voor Artwork en Lander ging aan de haal met de trofee van beste Muzikant ( Drum ).

Maar toch klonk er gisteren ook een heel klein beetje gemor , want blijkbaar en ook wel begrijpelijk was niet iedereen mee, ik hoorde zelfs iemand fluisteren: “Stuff is not my stuff” .

We kunnen ons best voorstellen dat de muziek van stuff niet voor iedereen is weggelegd wegens nogal moeilijk te omvatten. jazz is zelden commercieel , jazz maakt geen compromissen en er zullen dus zelden refreintjes te horen zijn, maar als de vonk overslaat dan gebeuren er dingen waar je vroeger nooit bij stilstond . Het is beetje zoals een bijziende een bril opzetten die daarna plots ontdekt dat er in zijn saaie straat plots prachtige zijstraten te bewonderen zijn .

Intergalactic lovers.

Als muziekliefhebber ontbrak er ondanks meer dan gewone belangstelling altijd al één naam: Intergalactic Lovers, altijd kwam er wel iets tussen. Maar bij deze is dat gat in onze cultuur gelukkig gevuld.

Lara Chedraoui is echt wel een aangename persoonlijkheid, en sinds ze met mijn favoriete Engel Sofie ook nog eens samen een programma maken op studio Brussel kan ze al helemaal niet meer stuk. Sofie Engelen is trouwens net bevallen van haar eerste spruit en ik moet echt geen moeite doen om me in te beelden dat daar wat afgegiecheld wordt als die samen aan de microfoon zitten. volgens mij zijn die voor mekaar geboren.

Maar het concert!….Zo mooi!…Wat een ongelofelijke stem heeft Lara toch, ze draagt de band en dirigeert het publiek als de beste dirigent en ze waren de perfecte afsluiter.

De mooie Tuin van Museum M was helemaal volgepakt en het was duidelijk waarvoor iedereen gekomen was, Het was pikdonker en de mussen die van het dak waren gevallen kwamen weer tot leven. Lara strooide met haar hits en het verbaasde ons om te beseffen dat het er toch wel veel zijn, zo was er het wondermooie “ Fears” en volgens ons haar grootste hit “ Delay ,maar we waren toch wel ff het noorden kwijt toen ze “Islands” zong. We zijn zelden zo ontroerd geweest. Lara is een topmadam en Leuven hing aan haar lippen.

Toen we later naar huis reden zijn we een hele tijd gevolgd door een vlinder die op onze buik kwam zitten, we hebben hem in een glazen doosje gestopt. En ondertussen staat helemaal bovenaan in mijn lijst bij Spotify “Islands te glinsteren.

Tekst & Foto’s: Gieke Merckx.